Talat Er, yakın dönem alaturka müziğin en popüler şarkılarından biri olmuş “Okyanus”un bestecisi. Ancak bestecilik onun müzisyenlik portföyündeki tek titr değil. Adana doğumlu olan ve daha ilkokul sıralarında keman eğitimi almaya başlayan Er’in uzun yıllardır süregelmiş ve epeyce dolu geçmiş bir müzikal geçmişi var. Yurt içi ve yurt dışında katıldığı sayısız konser, resital, TRT repertuvarına da girmiş saz eserleri ve besteleri, keman eğitmenliği, metod araştırmaları, radyo sanatçılığı ve solistlik.

 

Özellikle TRT’nin alaturka müzik yayınlarını takip edenler Talat Er'e aşinadır muhakkak. Ama değilseniz bile bu dört başı mamur müzisyenle tanışmak için ilk albümüne kulak kabartabilirsiniz.

 

Talat Er’in “Her Daim Aşk” adı verilmiş albümü geçtiğimiz günlerde Doremint Music Records etiketiyle yayımlandı. Albümde Talat Er, kendi bestesi olan on iki şarkı seslendiriyor. Sekiz şarkının düzenlemesi Hakan Açıkalın tarafından yapılmış. Dört şarkıda ise aranjör olarak Gökhan İnci’nin imzası var.

 

Şarkı sözü yazarı olarak ise iki şarkıda Talat Er, yedi şarkıda Nadide Gürpınar, bir şarkıda Ahmet Selçuk İlkan, bir şarkıda Vural Şahin ve bir şarkıda da Münire Aksaray’ın imzalarını görüyoruz. 

Yanı sıra albüme epeyce kalabalık bir müzisyen kadrosu da enstrümanlarıyla katkı sağlamış. Coşkun Sabah, Hüsnü Şenlendirici, Erdinç Şenyaylar ve Eyüp Hamiş bu isimlerden sadece birkaçı. Vokallerde TRT Gençlik Korosundan isimler var. Prodüktör koltuğunda ise Aydın Sarman ve Burcu Güven oturuyor.

 

Alaturka müzikte son yıllarda piyasaya sürülen albüm sayısı diğer müzik türlerine oranla bir hayli düşük. Bu müziğin hiç eksilmeyen dinleyici kitlesine ve işinin ehli sayısız müzisyene rağmen gündelik popüler müziğin gürültüsü arasında TRT dışındaki ana akım medyada neredeyse duyulamaz hale gelmesi üzücü. Neyse ki böylesi albümler biraz da olsa yüreğimize su serpiyor.

Usulünce bestelenmiş, çalınmış ve söylenmiş yeni nesil alaturka şarkılardan oluşan bu albüm, çoksesli yapısıyla da güne ayak uyduruyor. Bana kalsa tamamen alaturka ritim sazları tercih eder, elektronik ritimleri hiç kullanmazdım. Albümde bir tek bu eksikliği duydum. Tabii bir de daha özenli fotoğraflar ve kartonet tasarımı bu güzel işi daha albenili hale getirebilirdi, onu da söylemeden geçemeyeceğim.

 

Buna karşın uzun sürmüş ve hayli renkli geçmiş bir müzik yolculuğundan süzülüp gelen bu albüm her hal ve şartta ilgiyi hak ediyor. Özellikle de alaturka müzikte yeni besteler çıkmadığından dem vuranların kulak kabartması lazım. Çünkü bu albümde o çok sevilmiş “Okyanus”tan çok daha fazlası da var.