Milliyet Sanat
Milliyet Sanat »Yazarlar » Yavuz Hakan Tok | Yeni dünya müziği: Bubituzak – "Boyutlar”

Yeni dünya müziği: Bubituzak – "Boyutlar”

27 Şubat 2017 - 02:02
Bubituzak, yeni nesil dünya müziğine bu topraklardan sunulmuş parlak önerilerden biri olabilir
‘60’ların ortasından aşağı yukarı 70’lerin ortasına kadar süren bir dönemde Türkiye’de saykodelik müziğin en iyi örnekleri yapıldı. İmkânlar çok kısıtlıydı ama ve durum yaratıcılığı alabildiğine körüklemiş, cesareti olabildiğince artırmıştı. Yakın zamanda önce dünyada, sonra nedense Türkiye’de farkına varılan ve kıymete binen o dönemin müziğinin izdüşümleri ise bugünün alternatif müziğinde her geçen gün daha fazla kendini gösteriyor.
 
Güzel olan şu ki Batı müziğini ne kadar benzer şekilde taklit edersek o kadar iyi anlayışı yavaş yavaş yerini kendi kaynaklarımızı eşeleme çabasına bırakıyor. Halk müziği, alaturka ve arabesk yeniden keşfediliyor, biçimlendiriliyor ve bundan gocunanların sayısı giderek azalıyor.
 
Ali Güçlü Şimşek, Görkem Karabudak ve Emrah Atay’dan kurulu Bubituzak da böylesi gruplardan biri. Kreş’ten ve Çilekeş’ten tanıdığımız grup elemanları şu sıralar Gaye Su Akyol’a da eşlik ediyorlar. Grubun yeni albümü “Boyutlar” da Gaye Su Akyol ile birlikte kurdukları Dunganga Records tarafından geçtiğimiz günlerde yayımlandı.
 
Bubituzak’ın ilk albümü “Uzay Yolları Taşlı”, 2013 yılında piyasaya sürülmüştü. Aradan geçen dört yılda zaten neredeyse hazır olan yeni albüm şarkılarını üzerine yeni bir şeyler kata kata işlemiş ve şimdi dinlediğimiz noktaya getirmişler. İlk albüme kıyasla daha renkli, daha cafcaflı, daha görkemli bir albüm bu. Ve hatta daha eğlenceli. Oyuncaklı sözler, melodik zenginlik ve türler arasında dans edişlerle dinleyiciyi tepe sersemi etme noktasına getiren, adrenalini yüksek bir albüm “Boyutlar”.
 
11 şarkıdan oluşan albümdeki şarkıların büyük kısmı Ali Güçlü Şimşek tarafından yazılmış. “Cehennem Dediğin”in bestesi Görkem Karabudak tarafından yapılmış, “Olan Olur” da ise Ali Güçlü Şimşek’in yanı sıra Gaye Su Akyol’un imzası var. Şarkıların düzenlemeleri ise grubun ortak çalışması ile yapılmış.
 
 
Sadi Güran’ın ilüstrasyonları ve Aylin Güngör’ün grafik tasarımı ile ortaya çıkarılan kapak ve kartonet, grubun müziğine dair göndermeler içeren zengin bir görsellik taşıyor.
 
Albümü dinlerken enstrümantal bir beste olan “İpimle Kuşağım”da olduğu gibi retro gitarların arasından ‘70’lerin orkestra müziğini anımsatan nefeslilerin çıkıverişini, Gaye Su Akyol’un da sesiyle eşlik ettiği “Olan Olur”da olduğu gibi bir İspanyol bolerosunun ansızın alaturkaya bağlanıvermesini ve benzeri nice füzyonu duymak mümkün.
 
’60 ve ‘70’lerde saykodelik müziğin doğuş ve yayılış dinamikleri bambaşkaydı. Onu yeniden keşfedişimizin, tekrar dolaşıma girmesinin ve yeniden işlenmesinin saikleri ise bambaşka. Artık dünyanın müziği (gelmişi geçmişi ile) avucumuzda tuttuğumuz cep telefonunun içine sığdırılmış vaziyette. Her an her şeyin değiştiği, devindiği, hızın çağın tanrısı olduğu bir zamanda durağanlığa, yeknesaklığa tahammülümüz yok. Hâl böyleyken şarkıların da kendi içinde devinmesi, yer yer bipolar bir ruh halinde gidip gelmesi, dinleyeni fiziki haritalardaki sınırlar ve tarih kitaplarındaki dönemler arasında ışınlayarak dolaştırması şaşırtıcı değil. Bubituzak, yakın dönemde adından söz ettirmiş çok sayıda alternatif müzisyenin peşinde koştuğu bu yeni nesil dünya müziğine (world music) bu topraklardan sunulmuş parlak önerilerden biri olabilir.