Boşuna “yetenekli Şeşen ailesi” yazmadım. Grup Gündoğarken olarak tanıdığımız amca ve yeğenlerin çocukları Melis Şeşen, Selen Şeşen, Selin Şeşen, Dilhan Şeşen ve de ilk albümüyle bugünlerde karşımıza çıkan Fuat Şeşen, Şeşen soyadının genç kuşağı olarak yıllardır şu veya bu şekilde müziğin içindeler. Ve maalesef genç yaşta kaybettiğimiz Serhan Şeşen de öyleydi.

 

1979 doğumlu Fuat Şeşen Fenerbahçe Spor Kulübü’nde ve Milli Takım’da kürek çekmiş, bir dönem dalış eğitmenliği de yapmış. Üniversitede mütercim-tercümanlık eğitimi alan Şeşen, lisans ve yüksek lisans sonrası çevirmenlik yaparken bir yandan da müzikle ilgilenmeye devam etmiş. 2013 yılı Altın Güvercin şarkı yarışmasında söz ve müziği babasına ait bir şarkıyla finalde yarışmış.

 

 

Erman Aksoylu’nun prodüktörlüğünü üstlendiği albümde yer alan 10 şarkının da söz ve müzikleri Fuat Şeşen’e ait. Şeşen ayrıca düzenlemelere de Yuriy Ryadchenko ile birlikte imza atmış. Küçük bir ekiple kotarılmış butik bir albüm bu.

 

Fuat Şeşen’in şarkılarında, şarkı sözleri ve melodik yapılarda, şarkı söyleme biçimi ve vurgularında doğal olarak İlhan Şeşen izleri var ve bu izler “Ne Olur Gel”, “Aşk Zırdeliymiş” gibi kimi şarkılarda çok belirgin. Bununla birlikte şayet illa benzetmek gerekirse Fuat Şeşen’in tarzının amcadan çok yeğenlerin, Gökhan ve Burhan Şeşen’in tarzına yakın olduğu söylenebilir. Ve fakat bu albümde en çok düzenlemeler Fuat Şeşen müziğini başka bir yere taşıyor. O kadar Akdenizli değil her şeyden önce. Gitar kullanımı çok farklı. Hatta yer yer “rock” tınıları da var. 

 

 

Olgun melodiler, olgun şarkı sözleri ve iyi düzenlemelerle bir ilk albümün olası hatalarını barındırmayan bu albümün en zayıf halkası Fuat Şeşen’in şarkıcılığı belki de. O da tıpkı babası gibi özellikle pes seslerde ya detone oluyor ya da kıyısından dönüyor. Fakat kendi şarkılarını yazan, çalan, kendi hikâyelerini anlatan ve şarkıcılık iddiasını bu sınırlar içinde tutmuş bir müzisyen için göz ardı edilemeyecek kadar büyük kusur değil bu. 

 

Yağmur Kızılok tarafından çekilen fotoğraflar ve Bercan Okar’ın grafik tasarımıyla albüm kapak ve kartoneti siyah rengin fon olarak seçildiği biraz içe kapanık ve karanlık bir ruh halini imgelese de albümdeki şarkılar öyle değil. Başından sonuna sıkılmadan, şarkı atlamaya gerek görmeden, her bir şarkısında başka bir hikâyenin içine girerek dinlenebilecek, ferah ve umut veren bir albüm “Bana Yeter”. Aynı adlı şarkının video klibinde genç adamın evinin karşısındaki balkonda “kestiği” ve uğruna şarkı yazdığı kızın aslında bir sevgilisi olduğunu gördüğü ve şaşkınlığının bir gülümsemeye dönüştüğü o an, tek başına bu albümün özeti olabilir belki.