18 Mart 2013 - 11:03Çıkış şarkısı hakkını Ayten Alpman klasiği "Ben Böyleyim" ile kullanan Sarp'ın albümünün aslında tek bir "cover"a yaslanması gerekmiyor - kendi kulvarında kendi dinleyicisini yakalayabilecek bir çalışma...İlk albümü “Siyahın Matemi” ile 2000 yılında tanıştığımız Sarp, o günlerde “Nikâh Masası” adlı meşhur Ümit Besen şarkısının “rock” düzenlemesiyle dikkatleri üzerine çekmişti. Türkiye’de ne “rock” müzik bu kadar popülerdi, ne de eski şarkıları yeniden söylemek. Ardından 2006 yılında “Eski Aşklar” adlı bir albüm daha yaptı ve üçüncü albümü için 2013 yılına kadar bekledi. Bu ikinci uzun arada ise onu bir televizyon dizisi ve filmde oyuncu olarak izledik.

Sarp’ın Dokuz Sekiz Müzik etiketiyle piyasaya sürülen üçüncü albümü “Çırılçıplak” adını taşıyor. Albümde 10 şarkı ve 1 farklı versiyon var. Bu şarkılardan biri yine bir “cover”. İlk albümünden bu yana “cover”lardan vazgeçmeyen Sarp, bu kez de Ayten Alpman’ın sesinden kulaklarımıza yer eden, sonrasında ise Zerrin Özer, Candan Erçetin, Bülent ve Yonca Lodi tarafından yeniden seslendirilen “Ben Böyleyim”i kullanmış ve hatta albümün çıkış şarkısı yapmış. Bu kadar çok söylenmiş bir şarkıya bir kez daha oynamak neresinden baksanız akıl kârı görünmüyor ve hatta bu çıkış albümü biraz da gölgeliyor. Zira albüm tek bir “cover”a yaslanacak bir albüm değil.

Sarp’ın şarkıları daha ziyade ‘70’ ve ‘80’lerin klasik “rock” şarkılarını sevenleri memnun edecek nitelikte. Bu etkiyi vurgulamak için olsa gerek yer yer gitarların, yer yer de solistin sesi bir takım efektlerden geçirilmiş ki. Sarp’ın vokal tekniğinde önceki albümlere kıyasla hissedilir bir farklılık var. Sesini kırıp döken, çatlatan, kelimelerle oyun oynayan Sarp, bu haliyle Mick Jagger’dan David Coverdale’e dek adeta bir dönemin klasik “rock” solistlerine öykünerek, kendi stilini yaratmış gibi.



Albümde iki şarkıda Türkçe “rock”ın yıllardır sessiz sedasız bir biçimde en etkili isimlerinden biri olmuş Demirhan Baylan’ın imzası var. Daha önce Baylan tarafından da seslendirilen “65 Amerikan” ve “Cennet”, özellikle göndermeli sözleriyle iki sıkı “rock” şarkısı. Albümün sonunda “Cennet”in bir de akustik versiyonu var. Diğer şarkılarda ise Sarp’ın ve eşi Meris Sanin’in imzası var. Düzenlemeleri ise Sarp’ın yanı sıra, albümde birlikte çaldığı grup elemanları Alp Tiner, Özgür Özgüven, Gökçe Dayanç ve Serkan Çalar yapmış.



Diğer şarkılara nispetle ortalama dinleyiciyi daha kolay yakalayacak “Dön Ya Da Pişman Ol”, “distortion” sevenler için “Saklambaç” ve iki Demirhan Baylan parçası albümde ilk dinleyişte öne çıkıyor. Hem melodik yapıları, hem sözleri, hem de düzenlemeleriyle epeyce depresif aşk şarkılarına hayır demeyenlerdenseniz albümde ardı ardına dinleyeceğiniz “Tut Beni”, “Sensiz” ve “Dön N’olur”u sevmemeniz için bir neden yok. Hatta bunların hemen arkasına rahatlıkla “Yalnızsın Yine” ve “Belki de Haklısın”ı da ilave edebilirsiniz.

Can Yazıcı tarafından çekilmiş albüm kapak fotoğraflarının pek profesyonel olduğu söylenemez. Lö Designers tarafından yapılan kapak tasarımı da biraz aceleye gelmiş gibi. Buna karşın albüm kendi kulvarında kendi dinleyicisini yakalayabilecek şarkılarla Türkçe “rock” ortalamasının üzerine çıkmayı haydi haydi başarıyor.