Oyunculukta kendini çoktan ispat etmiş ve çeşitli kereler şarkı söyleyerek müziğe de göz kırpmış Gökçe Bahadır’ın ilk resmi kaydı Tuna Kiremitçi ve Arkadaşları projesinde Kiremitçi ile seslendirdiği “Bu Kaçıncı Sonbahar?” adlı şarkıydı. Bu albüm ise onun şarkıcılığını ciddi bir öneri olarak dinleyiciye sunduğu bir proje. Her şeyden önce Aykut Gürel gibi usta bir müzisyene sırtını yaslamış olması işe bir adım önde başlamasına sebep oluyor. Nitekim ortada müzikal nitelik açısından hayli zengin ve doyurucu bir çalışma var. Bilinen şarkılar Aykut Gürel’in incelikli düzenlemeleri ile pop-caz sularında ve akustik bir formda, dönemsel müzikal anlayışlardan, ritim ve “sound” stillerinden bağımsız bir formda işlenirken Gökçe Bahadır temiz şarkıcılığı ve kendine has ses rengiyle bütünü tamamlıyor.

Aykut Gürel, Bekir Ezel, Arıkan Sırakaya, Baran Çak, Cengiz Ercümer, Baran Çak, Yıldıran Güz, Hakan Güngör, Çağdaş Oruç ve Yonca Kocadağ’dan kurulu müzisyen kadrosu o kadar hakkını vermiş ki şarkıların, adeta bir konser salonunda çalıyorlar ve siz canlı canlı dinliyormuşsunuz hissi duyuyorsunuz albümü dinlerken. Gökçe Bahadır ise şimdilik işin teknik tarafını kusursuz bir biçimde halletmiş görünüyor. Ayırt edilebilir ses rengi de bir avantaj. Bununla birlikte biraz daha baskın ve karakteristik, belki bir nebze daha oyuncu bir yorum duymak istiyorsunuz yer yer şarkıları dinlerken. Tabii bu şarkılara Ajda, Nilüfer, Sezen gibi baskın şarkıcılardan aşina olmamız sebep olabilir biraz da bu yargıya. Belki şarkıları daha öncesinden bilmeyenler aynı şeyi hissetmeyebilir.   

Albümde ’70, ’80 ve ‘90’lı yıllar Türk popundan sekiz şarkı yer alırken iki de popüler alaturka şarkıya yer verilmiş. Genç yaşta yitirdiğimiz Aylin Urgal’ı ‘70’lerde popüler kılmış şarkılardan biri olan “Sen Yarattın Beni”, Sezen Aksu’nun parlama döneminden “Neye Yarar?” ve “İçime Sinmiyor”, bir ‘70’ler Nilüfer eğlenceliği “Of Aman Aman” ve Funda’nın 4 şarkılık plak kariyerinin ezber edilmiş şarkılarından “Çaresizim” albüme ‘70’ler kontenjanından girenler. Nilüfer’in 1982 tarihli albümüne adını veren “Sensiz Olmaz” ve ilk kez 1983 yılında Ajda Pekkan’dan dinlediğimiz “Sana Doğru” ise ‘80’ler cephesinden. “Ajda ‘90” albümünün “hit”lerinden “Hayırdır İnşallah” da ‘90’ların hemen başından ses veriyor.

Albümün son iki sırasında yer alan “Gönül Penceresinden” ve “Aşkın Kanunu” ise ‘60’lardan bu yana sayısız şarkıcı tarafından seslendirilmiş ve plak yapılmış popüler alaturka şarkılar. Hatırınızda Zeki Müren’den de kalmış olabilir, Emel Sayın’dan da. Bana kalsa bu iki şarkıyı bu repertuara dâhil etmezdim ama şunu da söylemem lazım ki albümde çok bilinen, çok kez yeniden söylenmiş şarkıların yanı sıra daha az bilinen ya da el değmemiş şarkılar arasında iyi bir denge kurulmuş. Bu da proje albümlerdeki en büyük handikabı ortadan kaldırmış. Albümün şarkı seçimlerinde Hakan Eren destek vermiş Aykut Gürel’e, onu da söyleyeyim.

İlk klip şarkısı olarak seçilen “Sana Doğru” benim de albümdeki favorilerim arasında. “Çaresizim” daha önce çok kez söylendi ama bu ritim ve yürüyüşle hiç çalınmadı, söylenmedi ki şarkının bu halini pek sevdim. Bir de “İçime Sinmiyor” ve “Sensiz Olmaz”ı sevdiklerim arasında ilk sıralarda sayabilirim.   

Tamer Yılmaz’ın fotoğraflarını çektiği, Çiğdem Özovalı’nın tasarımını yaptığı neşeli ve şık bir kapak ve kartonetle satışa sunulan albüm her şeyden önce özenli ve temiz işçiliği ve çıtanın üstünde müzikal niteliği ile ilgiyi hak ediyor.