02 Eylül 2013 - 10:09Albümü dinlemeye başlayınca görüyoruz ki “Neden?”, Gece Yolcuları’nın bugüne dek yaptığı en arabesk albüm. Düzenlemeler ve icranın parlaklığı bu gerçeği değiştirmiyorEdis İlhan, Uğur Arslantürkoğlu, Volkan Fatih Yılmaz, Semih Keçeci ve Umut Yıldız’dan kurulu Gece Yolcuları, 2004’den bu yana üç albüm ve bir tekli yayımladı. Gece Yolcuları’nın “Neden?” adı verilmiş yeni albümü EMI etiketiyle geçtiğimiz günlerde piyasaya sürüldü.

Grubun resmi internet sitesinde şöyle bir ifade yer alıyor: “İlk prensipleri,liriklerinde türkçeyi en yalın haliyle ve güzel kullanmaktı..Daha sonra ise ,rock müziğin evrensel doğrularını bu sözsel temelde bir araya getirme çabaları ile geçti yılları..” (İmla hatalarını özellikle düzeltmedim; Türkçeyi güzel kullanmak iddiasının nasıl daha ilk ağızda sekteye uğradığını görelim diye.)

Ne var ki Gece Yolcuları’nın yıllardır bize sunduklarına baktığımızda hem dil kullanımı, hem de müzikal anlayış açısından yukarıdaki cümlelerde kurulan hayalin gerçekleştiğini söyleyebilmek çok zor. Ben kendi adıma Gece Yolcular’nın müziğinde özellikle “rock” müziğin evrensel doğrularına hiç rastlamadım. Buna karşın pop müziğe epeyce göz kırpmış, ama aslında sırtını bütünüyle arabeske yaslamış bir müzikal anlayıştan söz edebiliriz. Bu da bir yoldur; bir yöntemdir ve de üstelik yaşadığımız ülkede alıcısı hiç de azımsanmayacak sayıdadır. Böyle bir yol tutturmaya kimsenin bir itiraz olamaz; hele ki müzik tarihimizde Ayna gibi ticari başarı kazanmış bir örnek varken. “Biz buyuz, böyle müzik yapıyoruz,” dersiniz; olur biter. Ama bir “rock” grubu oldukları konusunda ısrar etmelerine ya da öyle lanse edilmelerine, ödül törenlerinde, radyo, televizyon yayınlarında, basın bültenlerinde “rock” kategorisinde değerlendirilmelerine itiraz edilebilir ki edilmelidir.



Bunu bir kenara koyarsak, yaptıkları müzik türünün standartları içerisinde, temiz işler çıkarmış bir gruptur Gece Yolcuları. Başından beri ama en çok da 2008 tarihli “Kalbin Kadar Yakın” albümünde yabana atılmayacak şarkılar vardır.

Bugüne dek prodüktör olarak hep Cem Özkan’la çalışan grup, bu albüm için Haluk Kurosman’la yola çıkmayı tercih etmiş. Her iki ismin de grubun kariyerine olumlu katkı sağlamış/sağlayacak, işinin ehli müzisyenler olduğu bir gerçek. Ne var ki albümü dinlemeye başlayınca görüyoruz ki “Neden?”, Gece Yolcuları’nın bugüne dek yaptığı en arabesk albüm. Düzenlemeler ve icranın parlaklığı bu gerçeği değiştirmiyor; çünkü sadece melodik ve sözel anlamda değil, şarkıların formları, trafikleri ve akışları da arabesk modeller üzerinden inşa edilmiş. Başta açılış şarkısı “Neden?” olmak üzere, “Meyhaneler Sen”, “Affedecek misin?”, “Geceyi Örttüm Üstüme”, “Bana Her Yer Kolların” hep bu çizgide şarkılar. Ancak solist Edis İlhan’ın vokali gayet temiz ve net, üstelik hiç de arabesk izler taşımıyor. Bu nedenlerle de Gece Yolcuları’nı “ağlak rock” grupları arasında saymak doğru değil. Çünkü ortada ne ağlayan biri var; ne de “rock”.



Önceki albümlerde olduğu gibi bu albümde de şarkıların çoğunda Edis İlhan ve Uğur Arslantürkoğlu’nun imzası var. Ömer Salman’ın söz ve müziğini yazdığı “Zaman Geçse de” kendi klasmanında albümün en dikkat çekici şarkılarından biri. Bir de demlenirken dinlenilen, çakırkeyif şarkıları seviyorsanız (ki ben seviyorum galiba), “Aldatıldık Arkadaş”ı ayrı bir yere koyabilirsiniz. Albümün en pop şarkısı olan “Yarım ve Yalnız” ise stil olarak grubun önceki albümlerine daha yakın duruyor. Ne şaşırtıcı, ne heyecan verici, ne de yeni geliyor kulağa ama “Gökyüzünde Yalnız Gezen Yıldızlar”ı bir de Gece Yolcuları’ndan dinlemek isterseniz, albümün “cover” kontenjanı için bu şarkı seçilmiş.

Kapak fotoğrafının Yeni Türkü’nün “Vira Vira” albüm kapak fotoğrafına çok benzediği tenkit edilmiş internette. Kasıtlı yapıldığını düşünmedim açıkçası. Vagabond imzalı kartonet tasarımı hiç de fena değil üstelik.