Hasan Günyüz Kıbrıs kökenli bir müzisyen. Kıbrıs’ta İngiliz dili ve edebiyatı eğitimi alan ama müziğe olan ilgisi ağır basan Günyüz, bu maksatla Türkiye’ye geliyor ve 2008 yılında Hakan Çetinkaya ile birlikte Örgü Project ismini verdikleri grubu kuruyor. Gypsy Kings Tribute grubu olarak kurulan Örgü Project, daha sonra Yaşar Saygın Tozlu, Emre Savaş ve Süleyman Eker’in de katılmasıyla bugünkü halini alıyor.

Uzun süre İstanbul’da çeşitli mekânlarda konser veren grup, “flamenko” sevenlerin yakın takibindeydi nicedir. Bir gün sahne perfomanslarını izleyen ve çok beğenen Gülay’ın önerisi ve teşvikiyle albüm çalışmalarına başlamış.

Hasan Günyüz ve Örgü Project’in ilk albümü “Asla Asla Deme” geçtiğimiz günlerde Gen Prodüksiyon etiketiyle yayımlandı. Albümün prodüktörlüğünü yapan Gülay, ‘90’lı yıllarda onu tanımamıza vesile olan “Cesaretin Var mı?” adlı şarkısını gruba yeniden söylemesi için hediye etmekle kalmamış, projeye vokal ve düet desteği de vermiş. “Cesaretin Var mı?”yı çevirisi Hasan Günyüz tarafından yapılmış İspanyolca sözlerle dinlemek albümün en büyük sürprizi hiç kuşkusuz. Zira şarkı bu haliyle, ne bir eksik ne bir fazla, tam bir Gypsy Kings şarkısı olmuş. Dinlerken bu duyguyu sadece düzenlemenin etkisi ile değil, icrasının ve Günyüz’ün yorumunun payıyla da hissediyorsunuz.

Bir de Âşık Veysel’in “Kara Toprak”ının “flamenko” yorumu var albümde. Geriye kalan yedi şarkı ise söz ve müzikleri Hasan Günyüz’e ait yeni şarkılar. Düzenlemelerde ise Hakan Çetinkaya’nın yanı sıra İlter Kurcala, Yaşar Saygın Tozlu ve Gürkan Karaman imzalarını görüyoruz.

Güncel pop müziğimiz Yakın Doğu-Akdeniz tınılarını, yürüyüşlerini, ritimlerini tepe tepe, seve seve kullanmaktan hiç bıkmasa da, “flamenko”nun ana akımda yeri bir çeşit sos olarak kalmaktan pek de öteye geçememiştir yıllar yılı. Oysa Hasan Günyüz ve Örgü Project’in müziğini tamamen bu iklimde inşa edilmiş ve öncelikle meraklısının ama aslında herkesin sevebileceği bir albüm ortaya çıkmış.

Hasan Günyüz ve Örgü Project’in müziği ilk dinleyişte Ege, Bora Öztoprak, Yaşar gibi isimlerin yanına konulabilirmiş gibi gelse de kulağa, özellikle gitarların kullanılma biçimlerine dikkat ettiğinizde grubun bir başka kulvarda olduğunu söyleyebilmek de mümkün. Hiç kuşkusuz daha profesyonel kayıt ve “mix” imkânları olsa idi, ortaya çıkacak “sound” bu farkı daha belirgin hale getirebilirdi.

“Tiene El Coraje De Amar (Cesaretin Var mı?)” başta olmak üzere, albüme adını veren “Asla Asla Deme”, ilk klip şarkısı olarak seçilen “Perişan” ve gerek ritim kompozisyonu, gerekse Ruben Tenen Baum’un nefis keman solosuyla ilk dinleyişte dikkat çeken “Yadigâr”, albümün öne çıkan şarkıları. Şarkı sözleri ve besteler yer yer klişelere yenik düşse de, albüm bütünde ortalamanın üzerinde bir çizgi tutturmayı başarıyor.

Kapak fotoğraflarını kimin çektiği kartonete yazılmamış. Grafik tasarımda ise Zafer Yılmaz imzası var. Albümün çok dikkat çekici bir kapak tasarımı olduğu söylenemez. Bu da bir ilk albüm için ciddi bir handikap. Yine de müzik market ya da dijital platform raflarında rastlarsanız, edinip bir kulak kabartmanızı öneririm.