Cesur şarkılar - Peyk "Lay Lay Lom"
02 Temmuz 2018 - 10:07Kuruluşu daha eskiye dayansa da 2006’da kadrosu son halini alan ve 2007’de ilk albümü “Suluşaka”yı piyasaya çıkaran Peyk, 2011’de “İçimdeki İz”i, 2014’de ise o yılın en iyi albümlerinden birini “Teslim Olma”yı yayımlamıştı.2016 ve 2017’yi teklilerle geçiren Peyk’in yeni albümü “Lay Lay Lom” geçtiğimiz günlerde yayımlandı. Bu albüm de önceki tekliler gibi bağımsız olarak, grubun kendi hesabına dijital platformlarda satışa sunuldu.
Peyk’in başından beri kendi müziğini ürettiğini, bu anlamda memleket “rock” skalası içinde kendine ait farklı bir yerde durduğu bir sır değil. Her şeyden önce cesur şarkılar yazan ve çalan bir grup Peyk. Bu hem şarkı sözleri hem müzikal biçem açısından böyle. Üstüne bir de grubun sektörel ve ticari kaypaklıklara hiç meyletmemiş tarzı ve tavrı da tuzu biberi. Bugüne dek yapılmış üç albüm sayıca çok değil belki ama dördüncü albümü dinlemeye başlamadan şunu söyleyebildim mesela ben kendi adıma: “Nasılsa kötü bir şey yapmamışlardır; gönül rahatlığıyla dinleyebilirim.” Nitekim dinleyince yanılmadığımı da gördüm.
Tokat gibi yaylı partisyonlarıyla “Sabret” albüme doğudan bir ses verirken, bestesi Spiros Peristeris’ye ait olan “To Minore Tis Avgis” adlı rebetikonun Türkçe adaptasyonu “Uyan” Ege kıyılarından rüzgâr estiriyor. “Denizdeyim” sözü, müziği ve düzenlemesiyle “retro” denebilecek bir şarkı iken, albümün tek İngilizce sözlü şarkısı “Nobody” basbayağı ‘60’lardan çıkıp gelmiş gibi tınlıyor. Başından beri grubun temel izleklerinden beri olan “blues”un bu albümde ağırlığını koyduğu şarkı ise albümün sonunda karşımıza çıkıyor: “Adın Batsın Süpermen”.
Albümde sadece yedi şarkı var, evet ama her biri kendi dinamiğini, kendi iklimini yaratmış ve yaşatmış bu yedi şarkı yetiyor 2018 model Peyk müziğinin tadına varmaya. Önceki albümlere göre daha net, daha kes(k)in tavırlı, daha olgun ve hatta doygun bir Peyk var karşımızda. Birgün gazetesi için Burak Abatay’a verdikleri röportajda “4 albüm yeter gibi geliyor,” demeleri boşuna değil belki de.
Kendi müziğinin peşinde koşan ya da koşmaya çalışırken yoldaki klişelere ayakları dolanan nice genç grubun Peyk’ten öğreneceği, ilham alacağı çok şey var. “Rock” ve alternatif düzleminde benzer işlerden sıkılan dinleyicinin de kulağını temizleyecek çok şey. “Lay Lay Lom”u mutlaka dinleyin.
