20 Ağustos 2013 - 10:08Albümün Nihat Odabaşı imzalı fotoğrafları, Atiye’nin bu albümde ‘taytlı şirin kız’ imajından, daha iddialı bir genç kadın, bir pop-star imajına doğru yol aldığını işaret ediyor bizeYurt dışında yetişmiş popçu kontenjanından Türk pop müziği saflarına 2007’de dâhil olan Atiye’nin dördüncü albümü “Soygun Var”, Pasaj Müzik etiketiyle geçtiğimiz aylarda müzik market raflarında ve dijital platformlarda yerini aldı. 10 şarkının yer aldığı albüm Atiye’nin kendi kulvarında başa güreşmeye niyetli olduğunu açık ve net bir biçimde gösteriyor.

Nispeten daha amatör tınlayan ilk albümünü bir kenara koyarsak, ikinci albümünden bu yana hep iyi isimlerle çalışarak işini şansa bırakmadı Atiye. Buna karşın iki büyük handikabı vardı: Birincisi her yurt dışında doğup büyümüş şarkıcı gibi başka bir dilin fonetiği ile şekillenmiş gırtlak yapısı ve diksiyonunun Türkçe şarkılarda kulağa hoş gelmemesi; ikincisi ise şarkılarının özellikle sözel anlamda çok hafif, fazla uçucu hatta yer yer çocuksu olması idi. Hem dans edip hem şarkı söylüyor olmasına kimsenin bir itirazı yoktu; hatta Türk popunda buna her daim ihtiyaç da vardı ama mesela ben kendi adıma kliplerini izlemeyi severken, hoş ve eğlenceli bulduğum şarkılarını uzun süre dinlemeye tahammül gösteremiyordum.

Atiye, “Soygun Var”ı ikinci albümünden bu yana birlikte çalıştığı İskender Paydaş’a emanet etmiş ve Paydaş da tüm hünerini göstererek son derece modern ve ruhu genç düzenlemelerle albümün çıtasını epeyce yükseltmiş. Ama hepsi bu kadar da değil. Bu defa öncekilere nazaran çok daha özenli bir şarkı seçimi yapılmış. Nazan Öncel’den Murat Güneş’e, Deniz Erten’den Bora Duran’a, hem popüler hem de iyi işler çıkaran söz yazarı ve bestecilerden alınmış şarkılar Atiye’nin yukarıda bahsi geçen engellerinden birini bu defa ortadan kaldırıyor. Albümün çıkış şarkısı olan ve bir Hint şarkısından Murat Güneş tarafından adapte edilen “Soygun Var”, Türk popunun epeyce istifade ettiği Yunan besteci Phouebus Tassoloulos’un bir şarkısından yine Murat Güneş tarafından uyarlanan “1 Hain”, Nazan Öncel’in esprili ve sıcak “Uyan da Gel”i, Deniz Erten imzalı “trendy” ve katıksız pop şarkısı “Senin Modan Asla Geçmez” albümün ilk dinleyişte dikkat çeken şarkıları.
Sözlerini Alişan Göksu ve Serhat Karayiğit’in yazdığı, bestesini İskender Paydaş’ın yaptığı “Bonkör Dünya” ve Bora Duran imzalı “Seviyorum” da diğerlerinin peşi sıra geliyor.

Atiye ve babası Orhan Yılmaz bundan önceki albümlerde olduğu gibi bu albümde de birkaç şarkıya imza atmışlar. Bu albümde baba kızın dört şarkısı var. Ne var ki bu albüm gücünü diğer şarkılardan alıyor ve bu dört şarkı diğerlerine nispetle zayıf kalıyor. İskender Paydaş da bunun farkına varmış olmalı ki “Korkma”yı enteresan bir klavye soloyla, “Durma”yı (ki bu şarkının ikinci sırada olması da bence yersiz) oryantal bir yaylı ara nağmesiyle, “Ya Habibi”yi “vocoder” desteğiyle renklendirmeye çalışmış. “Sor” ise Emre Aydın düetiyle dinleyici için cazip hale getirilmiş. Zaten muhtemelen tıpkı Teoman’la düet yaptığı “Kal” gibi, “Sor” da Atiye hayranı olmayanların bile dinleyeceği bir şarkı olacaktır. Bu anlamda şarkı çok etkili olmasa da, baştan kazanılmış bir artıya sahip; bunu kabul etmek lazım.

Bence Atiye şarkı yazmak için harcadığı zamanı Türkçe telaffuz çalışmalarına ayırsa ve böylece diğer engelini de ortadan kaldırsa, uzun vadede çok daha kazançlı çıkabilir.
Albümün Nihat Odabaşı imzalı fotoğrafları, Atiye’nin bu albümde ‘taytlı şirin kız’ imajından, daha iddialı bir genç kadın, bir pop-star imajına doğru yol aldığını işaret ediyor bize. Erman Yılmaz’ın posterli kartonet tasarımı da bunun altını kalınca çiziyor zaten.