Bir valiz dolusu Sezen Aksu şarkısı: 'Biraz Pop, Biraz Sezen'. Yola çıktık yine. Kendi hayatlarımıza... İnsanın kendi hayatında gezinmesi bazı yaraların kabuklarını kaldırmak demek. Yası tutulmuş eski bir aşka iç geçirmek demek misal. Yenisinin kurdelesini kesmek demek. Kalbinin derinlerine bir geçmiş zaman kovası salmak demek. İpi elini kesen. Bir ağlamadır tutturup,  sonra koca koca kahkahalar atmak demek. Sezen Aksu şarkıları bütün bunlar için var. Her birine eşlik etmek için, valizden çıkıp bütün zarafetleriyle, ince belli notalarda demlendirmek için insanı. Sevinçle hüznün kan kardeşliğinde. Tıpkı yeni albümünde de olduğu gibi.

 

Yoldan birkaç durak... Sabahlara kadar sohbetlerin sürdüğü ilişkiler durağı ilki. İnsan zanneder ki lafla aşk gemisi yürür. Bir süre yürür de, yalan değil. Ama sonra bir gün gelir,  "Canımdan can gitti" dediği şey olur Sezen Aksu'nun. Gitmiştir. Valizde şarkısı hazır: "Canımdan can gitti / Gel hasretin eritti/ Anladım ki çok muhabbet/ Ayrılık getirdi". Sussan içine dert, konuşsan tez ayrılık gibi bir başka dert. Haberin olsun diyor valiz.  Gidenden arta kalanlar vardır bir de. Evin eşyası gibi olmuş, geçen zaman içinde. Soruyor valizdeki bir diğer şarkı: "Nerdesin sesin nerde /Kirpiğinden düşen hüzün hala yerde". Yerden kaldırsan bir türlü kaldırmasan bir türlü... Yola devam... Bir köşe başında ille de karanlık yanı bekler insanı. Yolun şanındandır.   Açılsın valiz: " Hiç biriniz bilmezsiniz / Görmezsiniz karanlık yanımı/ Kaç suçtan cezadan/ Sanık saklandığımı / Çok eski tarihlerden / Bütün insanlık günahlarını / İşlemişim hala işliyorum / Kopara kopara canımı/ Geldim defalarca / Gittim defalarca/ Kaç bahçe kuruttum bilmem/ Yüzleşmedim yıllarca". Yok birbirimizden farkımız, benzer karanlık yanlarımız. Kim korkar karanlık yanından, o valiz yanındayken, bu şarkı dilindeyken?

 

İçi içine sığmayan bir köşe başı... Yeni bir aşk gelmiş, e hoş gelmiş.  Valizin yüzünde güller açıyor: "Adın başka tadın başka/ Sığmıyorsun ele avuca delisin sen / Dilerim ki benle yaşa / Bildiklerin ezber değil yenisin sen" . "Ne bir eksik ne bir fazla, canımsın sen" diye de not düşüyor.  Yol bir bakmışsın çok canından birini çıkarıvermiş karşına. Valiz bunu biliyor.

 

Valizdeki şarkıların sahibinin yolculuğunu da unutmamak lazım, bizim devrialemimizi kolaylaştıran: " Ey benim dikenli yolum / Çocukluğum  olgunluğum / Ey benim çilehanem/ Yana yana yolculuğum"  Harlı ateşlerini şarkıya, söze dönüştüren. İyi ki o valiz var, iyi ki...

 

Bir ayrılık geçidi. Sözlerin taraflar arası gidip geldiği. Hayatın daha da zorlaştığı: "Hakkımda konuşmuşsun / Dargınmışsın bana meğer/ Dargınken sevgililer / Erken konuşan kaybeder". Valizdeki bu şarkı bir köşede sessiz sedasız müzikal havai fişekler patlatan Sibel Algan'ın.

 

İhanet marifetiyle gitmiş bir başka sevgili daha, çıkmaz bir sokakta.. Gitmiş ama, gidememiş. Onun da şarkısı hazır valizde: "Duydum ki el koynundan / Çok çabuk sıkılmışsın / Dönmek için bin çare / Bin yol arıyormuşsun / Gel gör ki bende rüzgar en sert poyrazdan esti / Taze çiçeklenmiş bahar ayaza kesti / İstemem artık geriye dönme / Dönersen bile bu evde sönme" Yürüyüp gitmek bazen... Ne güzel.  Yeter ki bir Sezen Aksu şarkısından yol arkadaşı olsun insanın.  "Yaşasın hayat, budur manifesto" diyen. Yolun tüm ağırlığını alan. Hayatı kutsayan, güzel gülen, güzel gülmeyi öğreten: "Ne desem olmuyor hiç kimse bilmiyor / Yaşanmadan asla hayat çakılmıyor / Gözümün önünde hep çocuk yüzleri / Bakıyorlar taze taze ümitleri"

 

Bu işte: "Yaşanmadan asla hayat çakılmıyor". Yaşamak için ille de kendinden geçtiğin, kendine gittiğin bir yolda olmak gerek. Biraz gelincik, nergis, dikensiz, biraz çakıl taşı en sivrilerinden.  O yolda düşmek, kalkmak, kaybolmak, sevmek, sevilmek, unutulmak... Ama denir ya hani korku dağları bekler. Bazen de yolları. Laf... Yanınızda Sezen Aksu’nun sesi, sözü ve besteleriyle dolu bir valiziniz varsa hayattan korkmayın.  Kırk yıldır olduğu gibi...