Son iki haftadır Cem Yılmaz'ın karakterler galerisine yeni katılanları konuşuyor herkes, Ali Şenay'ı, İlber'i, Boris Mançov'u, Veronika'yı, Mehmedov'u, Tayanç'ı... Onları ve içinde yer aldıkları ‘Ali Baba ve 7 Cüceler’i... Birbirinden sıkıcı az güldüm-çok güldümleri, küfür eleştirilerini geçersek genel izlenim hayli olumlu. Zaten film, ilk bir haftada 822 bin 939 kişilik bir gişe yaptı ki, bu hiç de yabana atılacak bir rakam değil.

 

Karakterlerin her biri diğerinden daha renkli… Eğlenceli. İyi işlenmiş, -mış gibi yapmayan, rolü bizzat giyinmiş… Merkezdeki Ali Şenay misal, bahçe cüceleri tasarlayıp satan kendi deyişiyle bir 'iş adamı'. Biraz saf, biraz uyanık,  biraz hayalci temiz kalpli bir esnaf. Bir 'kaybeden'... Kayınbiraderi İlber'le birlikte çalışıyor. Markalarının adı Şenay Cüccaciye. Filmin hikâyesi de onların başarısız geçen iş hayatlarının bir yerinde şanslarını yurt dışında arama kararıyla başlıyor. İki ortak, Sofya'daki bir bahçe fuarına gidiyorlar.

 

Ürünlerini tanıtırken bir yanlış anlama sonucu mafyöz Boris Mançov'un ağına düşüyorlar. Edindikleri bu zorlu düşman yüzünden, akıllarından geçmeyecek bir maceranın içinde buluyorlar kendilerini. Boris'in ormanda yakın arkadaşlarına eğlence olsun diye başlattığı insan avının mağdurları olarak kurtulmanın, aslında insanlığı da kurtarmanın yollarını arıyorlar. Sofya'ya yolu düşmüş birkaç Türk'le birlikte kötü kalpli Mançov'un planlarını bozmaya çalışıyorlar. Boris'in sevgilisi Veronika en büyük yardımcıları oluyor. Bir diğer müttefikleri de eski Rus askeri Azeri Memedov.

 

Arkadaşlık, dostluk, Cem Yılmaz filmlerinin vazgeçilmezi 'samimiyet', aşk temaları arasında nefes kesen bir macera devam ediyor. Bu süreçte 'o çok merak edilen soru'ya yanıt gecikmiyor, seyirci epey bir gülüyor. Kendi adıma İzzet Altınmeşe sahnesini öne çıkarmak isterim zira bir haftadır her aklıma geldiğinde gülüyorum. Ama daha da önemlisi film, iyi vakit geçirtiyor. İki saat boyunca zekâ, kılıktan kılığa giriyor, büyük keyif veriyor.

 

Son olarak... Şenay ve Boris rollerinde Cem Yılmaz, İlber'de Çetin Altay, Memedov'da Zafer Algöz, beyaz Türk Tayanç'ta Yosi Mizrahi, Veronika'da İrina İvkina... Her birinin büyük emeği var bu zengin karakterler galerisinin oluşumunda. "Açıl susam açıl" demekle açılmıyor kapıları; epeyce hırpalanıyorlar, başlarına gelmeyen kalmıyor, bu kadar da olmaz dedirtiyor, zombiliğe evrilenler bile oluyor aralarında ama izleyenin aklına da kazınıyorlar...  Velhasıl son iki haftadır onları konuşmakta haksız değil insanlar...