Sabahattin Ali’nin en güzel şiiri, kızı Filiz Ali… Kadife dokusunda bir Türkçeyle yazılmış. Dizelerinden biraz piyano, biraz su sesi yükselen. Serbest vezin. Modernist tavır. Lirik. Ağırlaştırmayan bir hüzün. İncelikli bir mizah. Çok katmanlılık. Kendi olmak. Kadın olmak. Ve aslında, piyanist, müzikolog, müzik eleştirmeni ve yazar Filiz Ali, Türkiye’nin de en güzel şiirlerinden biri. Ali’nin anıları geçtiğimiz günlerde 'Yok Bi’şey, Acımadı ki…' adıyla Yapı Kredi Yayınları’ndan çıktı.

 

Anne babasıyla başlıyor anlatmaya anılarını Filiz Ali… Evliliklerini, birlikte geçirdikleri güzel, huzurlu yılları yazıyor. 11 yaşında babası öldürüldükten sonra değişen hayatlarını. Birdenbire yok olan akrabalar. Maddi sıkıntı içinde bir anne ve kızı… Necil Kazım Akses’in yönlendirmesiyle Ankara Devlet Konservatuarı piyano bölümüne parasız yatılı olarak başlaması… Polis takibinde geçen genç kızlığı… Fulbright bursu ile gittiği Amerika’da New England Conservatory ve Mannes College of Music’te aldığı eğitim… Ankara’ya dönüş. Hukuk mezunu Macar Hadi Laslo ile evliliği. İstanbul yılları, İstanbul Belediyesi Şehir Operası’na sözleşmeli korrepetitör olarak çıkan tayini… İki yıl arayla doğan çocukları Attila ve İdil… Geç vakitlere kadar süren provalar… Gecenin bir vakti Açıkhava Tiyatrosu’ndan Kabataş’a inip arabalı vapurla Üsküdar’a geçen, dolmuşla Doğancılar’a gidip, Salacak’taki evine yürüyen, çalışkanlıkta sınır tanımayan, gözüpek bir kadın… İstanbul Devlet Konservatuvarı’nın kuruluşu… Seyahatler, birbirinden şahane dostlar… Kendisine telefon açıp “Kocan seni sevmiyor, beni seviyor” diyen bir kadın sesinin ardından bitirdiği evliliği… Peşi sıra gelen depresyon… “Şu pencereden atlasam da kurtulsam” halinden o muazzam iradesiyle sıyrılıp hayata tutunuşu yeniden… 40’ından sonra Londra Üniversitesi King’s College’ın müzikoloji bölümünde yüksek lisans… Kuruluş aşamasında bulunduğu, bütün vizyonunu harcına kattığı Cemal Reşit Rey Konser Salonu’nda başarılarla dolu dört yıllık genel sanat yönetmenliği… Gözbebeği Ayvalık Uluslararası Müzik Akademisi’ni hayata geçirişi… Dünyanın dört bir yanından davet ettiği hocalarla düzenlediği master class’lar sayesinde yetişirdiği yüzlerce müzik öğrencisi…

 

Velhasıl 80 yaşında, insanın okumaya doyamadığı bir şiir Filiz Ali… Anılarında müzik var, sanat var, doğa var, dostluk var, aşk var, hayattan payına düşen tüm güzellikler… Bakmayın ‘acımadı ki’ dediğine… Anılarını okurken canının nasıl yandığını göreceksiniz. Dibe çökse de orada yatıya kalma kolaycılığına hiç başvurmamış güçlü bir kadının onurlu meydan okuyuşlarını da… Bütün bunları neşeli bir üslupla, güzelliği tarifsiz bir Türkçeyle anlatabilme yeteneğine hayran kalacaksınız.  

Kitabın son 100 sayfasını, elektriklerin kesik olduğu bir gece, mum ışığında okudum. Bütün gün yazı okuyan benim gibi biri için zor olmalıydı, olmadı; gözlerim cam gibi parlayarak, içim ışıl ışıl bitirdim. Kalbimden Sabahattin Ali’nin onun için söylediği söz geçiyordu kitabın kapağını kapadığımda: “Filiz hiç üzülmesin!” Hiç…