Kitap Hakkında Sumru, gökyüzünde zenginlik ve refahın simgesi sayılan altın sarısı topu gördüğünü hiç hatırlamıyordu; çünkü güneş kendini en son Sumru iki yaşındayken göstermiş bir daha da gözükmemişti. Ardından göğü karanlık bulutlar kaplamıştı. Yolunda gitmeyen bir şeyler vardı; ama neydi? Sumru'nun köyünde tıpkı Gabriel Garcia Marquez’in "Yüzyıllık Yalnızlık"taki Macondo’sunda olduğu gibi yıllardır dinmeyen bir yağmur yağıyordu. Köy halkı Sumru gibi güneşe yani umuda, hayata hasretti.
Kara bulutların dağılmamasının sebebini bulamayan köy halkı çareyi cadı avı başlatmakta buldu. Buna kendi aralarında sıra dışı hayat sürenlerin -aslında köyün rengi sayılması gerekenlerin- sebep olduğunu düşündüler. Hayvanlarla iletişimi olduğu için ilk şüpheli ihtiyar Nurettin'di. Canını zor kurtarıp köyden kaçtı. Sonra sıra cüceye geldi, ardından sihirbaza, sonra müzisyene ve en son da cambaza... Hepsi köyü terk etmek zorunda kaldı.
Tüm bunlara rağmen güneş kendini göstermedi. Köy de sıkıcı bir yere dönüştü. Köy halkı hurafelerden sonuç elde edemeyince akıl ve bilimle bir sonuca ulaşmaya çalıştılar. Bir çözüm bulmak için uğraşıp durdular ama dertlerine çözüm bilim yoluyla da bulunacak gibi değildi.