Müziğin mutfağını, salonunu, balkonunu da kurdurduğu hayalleri de seviyorum. Yaptığım şeylerden de keyif alıyorum. Değer birşeyler olduğuna inandığımdan uzun zamandır kıyıda köşede biriktirdiğim, yenilerini eklediğim şarkıları toplamak ve başlangıç yapmak istedim. Bildiğim daha iyi bir şey yok.

 

 

 

 

Bugüne kadar dinlediğim her şey, çocukluktan itibaren yaşadığım her an, yaşadığım yerdeki benden öte gelişmeler, bana düşen hisler, kararlar ve neticeleri. Hatıralarımın her birinin bir yerinde bir gitar duruyor. Hala ilk günkü gibi alıp dalıp çalıyorum, sokaktan gelen seslerle karışıyor çaldıklarım.  Müziği de şarkıları da çok sevdim, bir parçası olmak istedim. O zamandan beri enstrümana dokunduğum vakte kadar ben de bilmeden ne olacağını çalıyorum, söylüyorum sonra her şey kendiliğinden oluyor. 

 

 

 

 

Zor bela nefes alarak uyanmalara, haftada bir balıkçılar çarşısına uğramaya, bazen sahil kenarında soluklanmaya, paranın gelişine paranın gidişine, güzel bir film izlemeye, güzel müzikler dinlemeye, ışıklar kapalı birlikte olmalara, beklemelere, kederlere, sevinçlere ve gittikçe yıllara vararız. Her şey her zaman oradaydı, yaşandı, hayalkırıklığıydı ya da eşsiz bir andı. Hep yaşıyoruz ama ne denilir bilemiyoruz. Ben de bilemiyorum, hayatın kendimle ilgili tarafını tecrübe ettim ondan iyi şundan kötü. Ne yaşamamız üzerinde daha fazla fikir sahibiyim şarkı da aslında benim için bununla ilgili.

 

 

 

 

 

 

 

Klibimizin yönetmeni Cansu Boğuşlu çok uzun yıllardır dostum, yaptıklarını da çok sevdiğim bir yönetmen. Pişmanlıkların, sevgisizliğin gümbürtüsünden şarkıyı duyamamanın, unutmanın, vazgeçmenin, özgürlüğün, uykunun olduğu bir gazino fikri birlikte şarkıyı dinlerken bilinçakışıyla çıktı. Nostalji temasına da uyuyordu aradığımız. Bahsettiğiniz gibi Hatice Aslan güzelliğiyle ve oyunculuğuyla, aynı şekilde Tolga Akdoğan, Sedat Temur da yer aldı. Herkesle çalışmak çok güzeldi, eski dostluklar sırt verince de ömürlük anısı oldu. 

 

 

 

 

 

Birkaç aydan beri stüdyodayım, yeni şarkıları kaydediyoruz. Eylül ortasında albüm olarak yayımlamayı planlıyoruz. Bunların teaser ve klip fikirlerini konuşuyoruz. Geçen yaz da yine aynı şekilde geçmişti. Bir anda birden fazla fikirlere aynı anda yükselebiliyorum. Kısa film gibi kurgunun ayrıca canlı performansın yer alacağı bir videoyu düşünürken aynı anda kuş dilini öğrenmek zor mudur, terasta kuş bakabilir miyim diye aklımdan düşünceler geçiyor. Önceliğim uzun süredir kaydettiğimiz albümü çıkarmak ve mümkün olduğunca her yerde konser vermek. 

 

 

 

 

 

Daha özgür, her yere müziğin her türlüsünün ulaşabileceği bir yere doğru gidecektir diye umuyorum. En nihayetinde sanırım müziği dinlediğimiz aygıtlar, platformlar, sistemler zaman içinde nostaljinin bir parçası olacak, yine yalnız sonunda hatırladığımız müzik, şarkılar olacak. 

 

ihsan.dindar@milliyet.com.tr