NERGİS FIRTINA

 

Naz Osmanoğlu, ya da tam ismiyle Nazım Ziyaeddin Nazım Osmanoğlu, V. Mehmed Reşad'ın soyundan geliyor. Dünyanın çeşitli festivallerinde sahneye çıkmış bir komedyen olan Osmanoğlu, köklerinin yaşadığı İstanbul'a ilk kez, üç günlük bir stand-up gösterisi için geldi. Önceki gün ilk gösterisini Hard Rock Cafe'de yapan Osmanoğlu, bugün son performansıyla sahnede olacak. Osmanoğlu gösterisinin ilk gününde sorularımızı yanıtladı.

 

 

Gösteriler yapmayı ve ilgi odağı olmayı her zaman sevdim. Üniversiteye başladığımda bununla ilgili bir şeyler yapmam gerektiğini düşündüm. Okulda tanıştığım iki arkadaşımla beraber bir skeç grubu kurduk ve skeçler yapmaya başladık, çok eğleniyorduk. 2005 yılında Edinburgh Fringe Festival’a gittik ve daha sonra sürekli takip etmeye başladık. Temelde bu şekilde başladım.

 

 

Hem evet hem de hayır. Ben aslında Dubai’de büyüdüm. Benim Türklüğüm aslında babamın bana anlattıklarından geliyor. Annem İngiliz bu arada. Bir 'çarpışma' sonucunda meydana geldim diyebiliriz. Çok ilginç bir duygu, aynı zamanda karışık. Fakat bu beni ben yapan şey. Dediğim gibi yarı Türk yarı İngiliz’im ve Dubai’de büyüdüm. Daha sonra İngiltere’de yatılı bir okula gönderildim.

 

 

Türk kökenimle çok gurur duyuyorum. Benim için ve babam için çok önemli. Küçükken benim için bir şey ifade etmiyordu ama hayatımın geri kalanında durumu anlamak için çabaladım. Daha önce Türkiye’ye hiç gelmemiştim. Babam Türkiye’ye en son iki sene önce gelmişti. Londra’daki işlerim sebebiyle onunla beraber buraya gelme fırsatı bulamamıştım ama şu an burada olmaktan dolayı çok mutluyum. Şu an kim olduğumu ve kökenimin nereden geldiğini anlamaya çalışıyorum. Hâlâ çözmem ve öğrenmem gereken çok şey var. 

 

 

 

Annemin de babamın da çok güçlü bir mizah anlayışları var ama birbirlerinden çok farklılar. Galiba stand-up gösterilerimin daha ahmakça ve hareketli kısmını babamdan aldım. Annem daha sarkastiktir ama onun da olaylar karşısında yaptığı yorumlar çok absürttür. Tarzımın oluşması aslında ikisinin bir karışımı. Evde her zaman bir kahkaha vardı, ya kahkaha atarlardı ya da bağırırlardı.