Psikanalist Ümit Eren Yurtsever ve Selim Can Yalçın, Abelard’a müzikle iyileştirmek yöntemini uygulayan Dr. David Rosenfeld’in “Ruh, Zihin ve Psikanalist” adlı kitabının ilk bölümünden yola çıkarak bu projeyi tasarlamış ve çalışma sürecinde gelişmeye başlayan bir dille, ekibin Abelard hakkında gördüğü veya Abelard’ın gördüğünü hayal ettiği bir rüyayı ya da kâbusu sahneye aktarmışlar. 

 

Zihinsel mekân dediğim ya da Abelard(lar)’ın bilinçaltı dünyasını simgeleyen odanın zemini ilk bakışta bir ibadethaneyi çağrıştıran çeşitli taban halıları ve seccade boyutunda halılarla kaplı, buna karşılık odanın tavanı sutyenler, büstiyerler, külotlarla dokunmuş. Proje tasarımcılarının bu yaklaşımla, Abelard’ın doğuştan var olan cinsel içgüdüsü ile sonradan edinilen dinsel inanç arasındaki gidiş gelişlerini, bu iki uç arasındaki sıkışmışlığını aktarmayı amaçladıkları izlenimi oluştu bende. Hiç kuşkusuz yanılıyor da olabilirim. Ama bu oyun izleyiciyi Abelard’ın rüyasının içine alıyorsa, izleyicinin de kendine özgü izlenim rüyaları olabilir diye düşünüyorum.

 

Üstelik yönetmen Selim Can Yalçın, seyircilerin rüyaya/hayale kapılıp gitmelerini önlemek için, oyun düzenine çarpıcı gerçeklikler yerleştirmiş. Her şeyden önce, oyuncu olarak da oyunda yer alan Yalçın, oyun müziklerini sahnenin kenarına, seyircilerin gözü önüne yerleştirdiği bir bilgisayar ve müzik enstrümanları düzeniyle çözümlüyor. Kendisinin oyun sırası geldiğinde de yerinden kalkıp sahneye/odaya giriyor. 

 

Rüya sahnelerinin alışılmış ışık düzeninden çok farklı olarak düz ışıkta oynanan oyunda, gerekli ışık değişimleri de sahne kenarında duran ayaklı lambaların oyuncular tarafından yer değiştirmesiyle sağlanıyor. Sahne düzenini tasarlayan, aynı zamanda yönetmen yardımcısı olan Marta Montevecchi’nin bu tasarımı, Yalçın’ın yorumuyla bütünleşince hayal ile gerçek, bilinçaltı ile bilinç arasındaki denge kusursuz olarak ortaya çıkıyor. Oyunun kurgusunda yeni bir dilin ortaya çıktığını belirten ekip, sözel anlatımdan olabildiğince uzaklaşarak hareket tiyatrosu ile dansı birleştiren bir oyun düzeni sunuyor. Oyunun yönetmeni Yalçın koreografiyi de üstlenerek bedenin sınırlarını hayli zorlayan bir hareketlilik getiriyor dans düzenine.