24 Mayıs 2013 - 09:05Cemal Reşit Rey Konser Salonu'nda sahne alan Kremlin Balesi, teknik yetersizliklere rağmen üstün performanslı dansçılarıyla keyifli bir seyir sundu
Son senelerde Istanbul’a gelen bir çok Rus bale topluluğu kötü çıktı. Mesela Şubat ayında TİM’de Rus Devlet Balesi’nin Kuğu Gölü vardı. Gitmeyi düşünmedim ve iyi ki gitmemişim. Çünkü sonra gidenlerden dansçıların ve topluluğun iyi olmadığını öğrendim. Aslında herhangi bir Rus topluluğunda çok iyi dansçılara rastlamanız mümkün. Çünkü Rusya bale eğitimi konusunda halen dünyanın en iyilerinden biri. Ama genelde Rus toplulukları turneye, ikinci ya da üçüncü kastlarını gönderebiliyorlar. Ya da misafir topluluğun isminde Bolshoi kelimesini görüyorsunuz. Ve sanıyorsunuz ki, Moskova’nın meşhur Bolshoi’u geliyor. Halbuki bolshoi Rusça’da büyük demek olduğundan, çok iyi olmayan bir Rus topluluğuna isminde bolshoi geçtiği için bilet alabiliyorsunuz. Dolayısı ile verdiğiniz bilet parasına değmeyen bir temsil seyrediyorsunuz. Dolayısı ile, 18 Mayıs’ta Cemal Reşit Rey’deki Kremlin Balesi’nin temsili için bilet alırken biraz şüpheliydim. Ama bu topluluk, Rusya’da bale bileti satan sitelerde adı ilk çıkan topluluklardan biri olduğu için ve bir de CRR Konser Salonu genelde iyi topluluklar getirdiği için gösteriyi izlemeye gittim.

İlk bölümde Chopin’in müziğinin kullanıldığı Chopiniana ya da daha fazla bilinen adıyla "Les Sylphides" balesi sahnelendi. Bir perdelik bir “beyaz bale” (dansçıların beyaz tütülerle dans ettiği bale ya da balenin bir bölümü) olan Chopiniana, aslında romantik balenin ilk örneklerinden sayılır. Koreografisi Michel Fokine tarafından yapılmış olan bale ilk kez 1909 yılında Paris’te sahnelenmiş ve en önemli bölümü olan ikili dansta efsane dansçılar Nijinski ve Tamara Karsavina dans etmişlerdir. Kremlin Balesi’nin dansçılarının Chopiniana performansı çok iyi değildi. Solo rollerde dans eden dansçıların bir tanesini teknik olarak ve rolün gereğini verebilmesi anlamında beğendim. İkili dansta Mikhail Martyinyuk ve Natalia Balakhnicheva da iyiydiler ama diğer solistleri yeterli bulmadım.

İkinci bölümde ise, "Corsaire" (Korsan) balesinin kısaltılmış bir versiyonu vardı. Aşık olduğu Medora’nın, bir Paşa’nın sarayına verilmek üzere kaçırılması sonunda sevgilisinin peşine düşen korsan Conrad’ın hikayesini anlatan bale aslında 3 perdedir. Kremlin’in kısaltılmış versiyonu ise biraz uzun olmakla beraber tek perdeye indirilmişti. Ancak işin ilginç tarafı hikayeyi oldukça anlamlı bir şekilde verebiliyordu. Dekor son derece minimaldi. Zaten CRR Konser Salonu’nda balelerde genelde dekor olmuyor. Müzik de tabii ki kayıt idi yani orkestra çalmıyordu. Bütün bunlara rağmen, üstün performanslı dansçılar olduğundan, Corsaire keyifli bir seyir oldu diyebilirim.

Medora rolünde Alexandra Timofeeva dans etti. Son derece zarif bir fiziği olan, dönüşleri oldukça iyi bir dansçıydı. Zaten son bölümde 32 kere dönülen fouette dönüşünü daha zor bir şekilde icra etti. Konrad rolünde dans eden Aidar Shaidullin, Timofeeva’ya başarılı şekilde eşlik etti. Teknik olarak da kötü değildi. Çift olarak birbirlerine iyi bir artistik uyum sağlayabiliyorlardı. Ama gecenin yıldızı bence Kremlin Balesi’nin bir diğer baş dansçısı Mikhail Martinyuk idi. Bu Corsaire’de Konrad’ın arkadaşı Kul olarak yaratılan rolü dans etti. Orjinalinde bu rol bir köledir ve ismi de Ali’dir. Klasik balelerde kadın ve erkek başrol dansçılarının birlikte ve solo danslarla hünerlerini sergiledikleri grand pas de deux denilen bölüm, Corsaire’de farklı olarak 3 baş rol yani Medora, Konrad ve Ali (Kul) tarafından dans edilir. Ali’nin grand pas de deux bölümüdeki solosu teknik olarak son derece zordur ve de bale yarışmalarında erkek yarışmacılar bu soloyu teknik becerilerini göstermek için yoğun olarak kullanırlar. Mikhail Martinyuk, bu rolde gerçekten tekniğini konuşturdu. A la seconde pirouette denen, bir bacağı yana doğru 90 derece açıkken yapılan dönüşleri Martinyuk kadar hızlı yapabilen bir dansçı ben görmedim! Diğer hareketleriyle de, teknik anlamda heyecan verici bir solo sundu Martinyuk. Timofeeva ve Shaidullin’de grand pas de deux’deki sololarında son derece başarılıydılar. Nitekim eser bittiğinde alkışlar uzun bir süre devam etti.