Popüler kültürün mihenk taşlarından biri, Michael Jackson’ın “Thriller” albümü bu ay 40 yaşına basıyor.

EGEMEN LİMONCUOĞLU

egemenlimoncuoglu@gmail.com

1982’nin Michael Jackson’ı bildiğimiz, zihnimizde hemen canlanıveren Michael Jackson’dan epey farklı bir Jackson. Bambaşka biri değil tabii ki. Her ne kadar ten rengidir, saçıdır derken hakikaten bambaşka birine dönüştüğü üzerine konuşulabilir olsa da bahsettiğimiz farklılık daha kapsamlı. Mesela 1982’nin Michael Jackson’ı büyük bir yıldız ama dünyanın en büyük yıldızı olacağı günlere daha var. Dünyanın her yerinde stadyum dolusu insana konser vermiyor. Henüz imzası hâline gelen kostümleri yok ortada. Hatta henüz ‘moonwalk’ adıyla tarihe geçmiş o imza dansı da yok. Moonwalk dansını ilk kez Mart 1983’te, Motown plak şirketinin 25. yaş günü kutlamalarında, TV ekranlarından naklen yayında yapacak.

1982’nin Michael Jackson’ı henüz o maviş gazlı içecek markasıyla adı sürekli yan yana anılan zamanlarında da değil. İlk reklamlarını 1983’te çekecekler. Michael Jackson’ın henüz saçlarının yandığı o kaza da vuku bulmamış. Ki o kaza da bir maviş gazlı içecek reklam çekimi esnasında olacak. 1982’nin Michael Jackson’ı, ölümü hakkında komplo teorileri ve gerçekler arasında gidip geldiğimiz, ‘popun kralı’ dediğimiz, çocuklarla ilişkisini HBO belgeselleriyle sorgulayıp öğrendiklerimizin gerçek olma ihtimaliyle şoklar geçirdiğimiz bir Michael Jackson değil. 1982’nin Michael Jackson’ı başarıya aç, çocukluğundan beri içinde olduğu müzik endüstrisinde kendi bayrağını dalgalandırmaya, krallığını ilan etmeye namzet, ’80’li yıllar dediğimiz o 10 yılın kültürel fenomenlerinin başında gelmek üzere olduğunun belki de farkında bir şarkıcı, müzisyen, pop yıldızı. 1979’da yaptığı “Off the Wall” albümünün başarısından dolayı eli çok güçlü. Arkadaşlık ettiği simalar çok büyük isimler. Freddie Mercury ile stüdyoya giriyor. Steven Spielberg’le dostluk kuruyor. Her ne kadar Freddie Mercury ile niyetlendiği kayıtlar Michael’ın evcil laması (evet, tükürmesiyle meşhur hayvan lama) ve Mercury’nin uyuşturuculara fena hâlde daldığı bir döneme denk gelişi yüzünden sekteye uğrasa da Mercury’nin ‘küçük kardeşim’ dediği biri konumunda.

1982’nin dünyası hareketli. İngiltere ve Arjantin, Falkland Adaları yüzünden savaşa giriyor. Ronald Reagan, ‘aktör başkan’ olarak yıldız savaşları peşinde. Bizde darbe sonrası bir ülke var. 1982 Anayasası oylanıyor. Turgut Özal henüz başbakan değil. Berlin Duvarı yerli yerinde, Sovyet Rusya yerinde, Çernobil de yerinde. Eurovision hayatımızda (ve TRT de). E.T. o yaz gösterime girmiş Amerika’da. Quincy Jones caz dünyasından Hollywood’un film müziklerine, oradan da popüler müziğe kaymış, rüştünü çoktan ispat etmiş ve efsane muamelesi gören bir müzik insanı ve prodüktör 1982’de. Paul McCartney ise... Paul McCartney ise 1982’de de Paul McCartney. İkisi de Michael Jackson’ın “Off the Wall” albümünde çalıştığı isimler. Yeni albümü için de onları yanına alıyor. Bir de Rod Temperton var. Michael’ın o güne kadar ki en büyük hit’lerinden “Rock With You”yu besteleyen Temperton. “Thriller” adını alacak yeni Michael Jackson albümünün ana hatları bu isimlerle çiziliyor. Paul McCartney ile düeti “The Girl Is Mine” ilk 45’lik olarak seçiliyor aynı zamanda. Michael’ın The Beatles sevgisi grubun telif haklarına sahip olmaya kadar gidip McCartney’le aralarını limoni kılacak kadar ileride. Ama o günlerde iyiler. Quincy Jones’u da kızdıracak Michael stüdyoda. Albüm üzerine çalışırken sürekli dans hareketlerine konsantre olması Jones’un şikâyetlerine sebep olacak. Rod Temperton ise “Thriller”ı besteleyecek. Daha fazlasını söylemeye gerek yok herhalde. 30 Kasım 1982’de piyasaya çıkacak “Thriller”, albümün en büyük kahramanı Michael Jackson’ın sadece birkaç hit şarkı ihtiva eden değil, her şarkısının ayrı ayrı liste tepelerinde gezebileceği, radyolarda çalınabileceği bir albüm kaydetme saplantısı. Bu saplantı, saplantı ağır oluyorsa mantık da diyebiliriz, günümüz Spotify bazlı müzik dünyası için de gayet geçer akçe bir mantık. Mükemmeliyetçi ve takıntılı bir stüdyo süreci, albümün miks aşamasını baştan sona yeniden geçirmeyi dahi getirdiği bir prosedür. Toto adıyla, yani kendi gruplarıyla da bize “Africa” ve “Rosanna” gibi şarkılar bırakmış, müzisyenlikleriyle stüdyo ortamında nasıl çalınır, nasıl kaydedilir dersi vermiş Steve Lukather ile Jeff ve Steve Porcaro’nun varlığı ile ‘şenlenmiş’ bir süreç. Konuk gitarist hanesinin de Eddie Van Halen’la doldurulduğu ışıltılı bir kadro bu satırlardır adlarını zikrederek saymaya çalıştığımız. Korku sinemasının kült aktörü Vincent Price’ın sesiyle “Thriller”a konuk oluşunu da unutmayalım.

“Thriller”ın Kasım 1982’de çıkışını takip eden iki yılda süreklilik arz eden başarısını, satış rakamlarını da hatırlamalıyız mutlaka. Müzik edinmenin fiziksel formatlar üzerinden olduğu bir çağda, “Thriller” plağı almanın eve dönerken yapılan alışverişin bir parçası gibi olduğu günler yaşanıyor 40 yıl evvel. Bir yıl sonra “Thriller”ın klibi teşrif ediyor, hop her şey adeta yeniden başlıyor, albüm adeta bir kez daha yayınlanıyor. Koca bir pop krallığı kurmak da böyle bir şey; iyisiyle kötüsüyle, rekorlarıyla korkunç iddialarıyla dünya tarihine geçiliyor. Yıllar sonra bile hakkında uzun uzun konuşuluyor.

Şarkı Şarkı “Thriller”

“Wanna Be Startin’ Somethin”

Yüksek enerjili dans pisti canavarı. Önceki albümü “Off the Wall”dan devam eden dinleyicisini yeni şarkılara usulca alıştıran bir açılış. Şarkının sonundaki “Mama Se, Mama Sa, Ma Makusa” kısmı yüzünden ileride telif davasına konu olacak.

“Baby Be Mine”

Michael’ın R&B ve soul şarkıcısı da olduğunu hatırlatan Rod Temperton bestesi.

“The Girl Is Mine”

Michael Jackson ve Paul McCartney’nin bir başka düetleri  “Say Say Say” ile yakaladığı uyumun biraz uzağında. Jackson’un konserlerinde hiç seslendirmediği şarkı.

“Thriller”

Her detayıyla popüler kültüre devasa bir damga vurmuş bir klasik, standart belirleyici, çıta yükseltici.

“Beat It”

Eddie Van Halen’ın gitar solosu, her zaman her yerde duyar duymaz tanıyacağınız ritim yürüyüşü ile Michael Jackson’ın kendi usulünce bir rock şarkısı yapma egzersizi, bambaşka bir dinleyici kitlesine de ulaşma niyeti.

“Billie Jean”

Moonwalk dansını ilk kez TV ekranlarında yaparak takdim ettiği şarkı. 40 senedir dans ettiriyor.

“Human Nature”

Daha çok Michael bir Toto şarkısına konuk olmuş gibi tınlayan, müzikal anlamda albümün gizli kahramanlarından bir ballad.

“P.Y.T. (Pretty Young Thing)”

Albümün görkemli şarkıları yanında, nasıl diyelim, biraz düz kalan bir şarkı. Daft Punk aynı fikirde olmayabilir, zira bugün dinlediğimizde akla Daft Punk’ı düşürüveriyor hemen.

“The Lady in My Life”

Albümün kapanışını yapan Rod Temperton bestesi. Tipik bir soul bazlı pop ballad’ı.