Antoine de Saint-Exupéry, 1940'ta Amerika'dayken kaleme aldığı bu metni ilk başta sevgili dostu Léon Werth'in hiç yayımlanmamış bir romanı için önsöz olarak yazmış.

Léon Werth, Küçük Prens okurlarının aşina olduğu bir ad. Exupéry'nin, kitabını adadığı Werth için daha ilk sayfada dile getirdiği o güzel sözler, aralarında 22 yaş olmasına karşın dostluklarının ne kadar köklü ve derin olduğunu gösteriyor.

Werth, Clavel Soldat (Asker Clavel) ve 33 Jours (33 Gün) gibi iki önemli eserin sahibi olan savaş karşıtı bir yazar ve sanat eleştirmeni. Yahudi kökenli bir aileden geldiği için, Nazi işgaliyle birlikte İsviçre'nin Jura bölgesine sığınmak zorunda kalır.

Exupéry, sadece bir dost değil aynı zamanda ustası olarak kabul ettiği Werth'e ithafen, kilometrelerce uzakta işte bu upuzun ve dokunaklı mektubu kaleme alıyor.

Altı bölümden oluşan mektupta, yaşamının farklı uğraklarında soluklanarak dostuyla koyu bir sohbete dalarken, edebiyat tarihinde eşine az rastlanır bir dostluk ağıtı yakıyor.

“Dostluktan doğan hakkını talep etmeden önce bir dostu uzun uzun işlemek gerekir. Harap olmuş eski bir şatoyu tamir etmek, onu sevmeyi öğrenmek için, nesiller boyu harap olmuş olmak gerekir.”