NİL KURAL

 

Berlinale Special’da gösterilen bilimkurgu ‘Snowpiercer’, bu yıl gösterimlerinde kapılarda upuzun kuyrukların oluştuğu, herkesin birbirine "İzlemeyi başarabildin mi?" diye sorduğu film oldu. Gelecekte dünya küresel ısınmadan dolayı buz kesip, kalan az sayıda insanın kast sistemine sahip bir trende yolculuk ettiği film, ‘Yaratık’ (The Host) ve ‘Memories of Murder' gibi filmleri yönetmiş Güney Koreli yönetmen Bong Joon-Ho’nun imzasını taşıyor. Yapım, Güney Kore sinemasının en yüksek bütçeli filmi. Yapımcı koltuğunda ise Güney Kore sinemasının diğer bir büyük ismi; ‘İhtiyar Delikanlı’ (Oldboy), ‘Thirst’ ve ‘Stoker’ ile Hollywood’a başarılı bir geçiş yapan yönetmen Park Chan-Wook var. Chris Evans, Tilda Swinton ve John Hurt’ün rol aldıkları filmin ABD dağıtımını üstlenen Harvey Weinstein’in filmi kendi kendine kısaltmak istemesi ve ‘Snowpiercer’ ekibinin buna karşı çıkması da sinema dünyasının gündeminde.

 

Yapımcı Park Chan Wook’la Berlinale’de bir araya geldik. 

 

 

‘Blade Runner’ı söyleyebilirim. Genellikle bir kez izlediğim filmi bir daha izlemem. Ama ‘Blade Runner’ istisna, onu üç kez izledim. 

 

 

Yönetmen Bong’la iyi arkadaşız ve tabii ki meslektaşız. Birlikte dolaşırız, içmeye gideriz. Yapım şirketimi kurunca ona gidip  “Neden birlikte film çekmiyoruz?” diye sordum. Bu filme başladığımızda senaryoda da oyuncu seçiminde de yanındaydım. 

 

 

Hayır. İlk olarak Bong Joon-Ho’nun dikkatini çekti, onun filmiydi. Ayrıca aksiyon filmi izlemeyi sevsem de aksiyon çekmekten hiç hoşlanmam. ‘İhtiyar Delikanlı’da çok beğenilen bir aksiyon sahnesi vardır. Bu sahneden bahsedildiğinde Güney Kore’deki aksiyon koreografları gülmekten ölür. Çünkü ne kadar nefret ettiğimi bilirler aksiyon çekmekten.

 

 

Neden bunu yapıyorum diye soruyorum kendime sık sık. Bir yönetmen olarak yapımcı olmak çok zor bir iş. Yönetmen olduğum için bir yönetmenin neye ihtiyacı olduğunu çok iyi biliyorum. Onlara elbette daha çok para, daha fazla çekim günü vermek istiyorum. Ama pek sınırlı bir para var, arada kalıyorum. 

 

 

Weinstein’in uzun ve başarılı bir kariyeri var ve söyledikleri kulak ardı edilmemeli. Şöyle düşünün: Harvey, Kore’de bir Kore filmi dağıtacak olsa, bana gelip fikrimi sorabilir. Kurgu veya süresiyle ilgili ve ben de fikir verebilirim. Aynı şekilde Weinstein’in de bir otorite olarak fikri sorulabilir. Düşünceleri önemli ama Asya ile Kore sinemasında geleneksel olarak yaratıcı kararları yönetmenler verir. Bunu korumak ve saygı göstermek önemli. Şimdi sorun çözüldü ve film her yerde Bong Joo-Ho’nun istediği şekilde gösterime girecek.

 

 

Los Angeles’ta ‘Stoker’ın yapım sonrası sürecinde çalışırken, Bong da Prag’da ‘Snowpiercer’ı çekiyordu. Bong beni arayıp derdi ki, “Ses stüdyosuna yapışıp kaldım, bu ABD sistemine hiç alışamadım!”. Ben de hiç kulak asmaz, en azından benim yerimde değilsin derdim. Stüdyoyla kurgu sürecinde sürekli tartıştık. Bu deneyimin kolay, mutlu, gülücükler içinde geçtiğini; stüdyo yetkilisinin hep en akıllıca yorumları yaptığını söylesem yalan olur. Ancak karşılıklı saygıya dayanan bu uzun süreç üretkendi. 

 

 

Ne diyebilirim, çok üzgünüm ama filmi izlemedim. Umarım Spike Lee izlemediğimi öğrenmez. İstemediğimden değil ama Güney Kore’de bir proje üzerinde çalışıyordum ve filmi kaçırdım.

 

 

Önceki gece Sinema Eseri Yapımcıları Meslek Birliği SE-YAP, festival kapsamında düzenlediği bir partiyle Türk sinemasının 100. yılını kutladı. Palast Neukölln’de yapılan partiye Türk ekipler, uluslararası basın ve profesyonellerinden katılım çok yüksekti.