SELAY SARI

 

Üstümüzde tabanı saydam, plastik bir havuz dalgalanıyor. İçinde dört genç kadın, görünüşe göre suyun kuvvetiyle oradan oraya, çoğu zaman birbirlerinin üzerine savruluyor. Sonunda bu gidişe bir dur diyorlar ve havuz bir yandan yavaş yavaş biz seyircilerin üzerine inerken, giderek hızlanan ve gümbürdeyen müzikle beraber atlayıp düşmeye başlıyorlar.

 

Volkswagen Arena'da önceki gün gerçekleşen kısa basın gösteriminde kendini bize böyle tanıttı 'Fuerza Bruta'. Arjantinli fiziksel tiyatro sanatçısı Diqui James'in başını çektiği De La Guarda topluluğunun yarattığı, adı İspanyolca 'kaba kuvvet' anlamına gelen gösteri, bugüne kadar Buenos Aires'ten Berlin'e, Chicago'dan Tayvan'a dünyanın dört bir yanında sergilenerek 5 milyondan fazla kişiye ulaştı; sadece New York'taki gösteri bile 2007'den beri 500 bin kişi tarafından izlendi. Ülkemizde ise ilk kez Vakkorama ve Power Group'un ev sahipliğinde 16-27 Kasım tarihleri arasında Volkswagen Arena'ya, yedisinin bileti önceden tükenmiş 17 temsille konuk olacak.

 

Yaklaşık 20 dakikalık ön gösterimde ünlü havuz gösterilerinin yanı sıra bir grup dansçı-oyuncunun derme çatma bir evi yıktığına ve evin minderlerini seyircilerin kafasında parçalayıp sonra aynı seyircilerle dans ettiğine şahit olduk. Ancak seyirciler merak etmesin, minderlerin içi konfeti ve strafor dolu. Havuz sahneleri adeta bir rüyadaymış izlenimi verirken, ev sahneleri fiziksel olarak seyirciyi o anın gerçekliği içine çekiyor. Oyunun Gaby Kerpel imzalı müzikleri de ayrıca ilgiyi hak ediyor. Gösterinin alan kullanımı da ayrıca farklı. Tribün ve sahne önü ayakta bölümleri toplam 5 bin 800 kişi kapasiteli Volkswagen Arena'nın tribün ve sahne kısımları kapalı, setler ayan beyan ortada olan tiyatro ekibi tarafından değiştiriliyor, seyirciler üstlerine doğru inen havuzun altında eğilmek durumunda kalabiliyor. 360 derece izlenen 'Fuerza Bruta'ya bu bağlamda 'Hem sanatçılar, hem de seyirciler için fiziksel tiyatro' demek mümkün.

 

 

Ön gösterime basınla beraber katılan Vakko Holding Yönetim Kurulu Başkanı Cem Hakko, 'Fuerza Bruta'yı Türkiye'ye getirmenin uzun zamandır hayal ettiği bir şey olduğunu, gösterinin 'heyecan verici ve özgürleştirici' olduğunu düşündüğünü söyledi. İstanbul'un uzun zaman sonra en soğuk gününde, içeride bile çıkaramadığımız kabanlarımızla üstümüzde sürüklenen, yüzen, eğlenen genç kadınları izlerken, uzun süredir hissedemediğimiz bir özgürlük hissine kıyısından dokunduğumuzu söylemek mümkün.

 

 

'Fuerza Bruta', gösterim sonrası konuştuğumuz sanat yönetmeni Liz Gonzalez'in tanımıyla "İzlenmekten ziyade hissedilecek bir gösteri". İlk yaratım aşamasından beri 'Fuerza Bruta' ekibinde yer alan Gonzalez oyunun hikâyesinin ve sözlerinin olmamasını, izleyicilerin gördüklerini farklı yorumlamalarına vesile olan bir avantaj olarak değerlendiriyor. Gonzalez bu farklı yorumlara şöyle bir örnek veriyor: "Havuzdaki kızları bazı seyirciler deniz kızları olarak, diğerleri ise bir atlıkarıncanın parçaları olarak kabul ediyor. Bu benzetmeler elbette seyircinin hatıralarıyla ve hayalgücüyle de alakalı."