Figüratif sanatımızın kendine has isimlerinden biri Neş’e Erdok. 1940 doğumlu sanatçı, Devlet Güzel Sanatlar Akademisi’nde Neşet Günal’ın atölyesinde eğitim alıyor. 1960’lı yıllarda karma sergilere katılmaya başlayan Erdok, 70’li yıllardan itibaren de Maçka Sanat Galerisi, Galeri Baraz, Urart Sanat Galerisi, Yapı Kredi Kazım Taşkent Galerisi başta olmak üzere birçok galeride kişisel sergilerini açıyor. İspanya’da ve Fransa’da sanat eğitimine devam eden Erdok, 2008 yılına kadar Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Resim Bölümü’nde öğretim üyesi olarak çalışıyor. Sanat yaşamı boyunca figüratif resim çalışmaları yapan Neş’e Erdok’un eserleri İstanbul Resim Heykel Müzesi, İstanbul Modern, Norton Simon Müzesi ve birçok koleksiyonda yer alıyor. 

 

 

 

Gelecek ay ise Erdok, Bozlu Art Project Mongeri Binası’nda sanat hayatını özetleyen bir sergiyle karşımızda olacak. Sanatçının koleksiyonlarda bulunan resimlerinin yanında yeni dönem resimlerinin de yer aldığı sergi, Erdok’un sanatına bir bakış niteliğinde. ‘Zaman Kuşu’ adlı sergiyle beraber hazırlanan ve bu ay okuruyla buluşan iki ciltlik kitap da Erdok’un sanatına kapsamlı bir inceleme sunuyor. Oğuz Erten’in hazırladığı kitabın ilk cildi sanatçının yaşamına ve sanatındaki evrelere odaklanıyor. İkinci cilt de Türkiye’de ender bulunan ‘catalogue raisonne’ çalışmalarından biri. İkinci cilt sanatçının 12 yaşından 78 yaşına kadarki tüm işlerini katalogluyor. Kitap ve sergi vesilesiyle Neş’e Erdok’la sanat yaşamını Milliyet Sanat dergisine anlattı. 

 

 

Bu aslında retrospektif kitabımı tanıtacak bir sergi olacak. İki buçuk yıl sürdü kitabın yazılması. Kitabı tanıtmak için de çoğu koleksiyonculardan alınan resimlerden ve bazı yeni resimlerimden bir sergi oluşturduk. Bu, retrospektif bir sergi değil. Retrospektifin daha kapsamlı olması gerekir ve yapımı da zordur.

 

 

Tabii artık uzun süre ayakta durunca yorulmaya başladım ama devam ediyorum. Ben hayatım boyunca yalnız yaşamış bir insanım. Zamanımı istediğim gibi resme ayırabildim. Hayatımdaki her işime kendim karar veriyorum. Resim yapmazsam var olmadığımı düşünürüm. Var oluşum kesin bir şekilde resme bağlı.

 

 

 

 

Bir kere bilgileniyorsunuz. Diğer ressamların resim sorunlarını nasıl çözdüklerini görüyorsunuz. Ama ben Fransa’dan çok İspanya’dan ve İspanyol ressamlarından etkilendim. İnsan ve ülke olarak bize daha yakınlar. İnsanların yaşam biçimleri, heyecanlı olmaları çok benzer. İspanya’da hayatın daha trajik bir anlamı vardır. Goya, Velazquez, El Greco o dönem severek baktığım ressamlardı. İspanyollar kendi ressamlarının işlerini toplayıp korumuşlar. O nedenle görme şansım oldu. 

 

 

Sanat alanında hep bu bitti, şimdi su başlıyor denir. Ama hiç de bitmez. Roman bitti dendi bir ara, ama roman bitmedi. İnsanlar var oldukça figür resmi de var olur. Bir dönem geri düşebilir ama tekrar ortaya çıkar.

 

 

İnsanla ilgili her şey konum olabilir. Son dönem olaylardan sonra göçle ilgili bazı resimler yaptım. Resimlerden bazılarını Bozlu Art Project Mongeri Binası’ndaki sergimde görebileceksiniz.

 

 

 

 

 

Genç ressamların heyecanlanacağını düşünüyorum. Bir kısım genç ressam çok ümitsiz. Sanattaki bu yeni yönelimler içinde biz ne yapacağız, diye düşünüyorlar. Hiçbir destekleri yok. Sağlam durup, kendilerine inanıp devam etmeleri lazım. Biz resim satmaya çok geç başladık. Sergiyi açar ve satışsız kapatırdık, satmayı düşünemezdik bile. Bir küçük asistan maaşımız vardı sadece.