ÖZGE KARA

 

Murat Kösemen, Galeri LiNART’ın ev sahipliğini yaptığı Türkiye’deki ilk kişisel sergisi ‘Volume 1’ ile günlük hayattan yakaladığı kareleri tablolara taşıyor. Sergiyi benzerlerinden ayıran en önemli özellik ise sanatçının resimlerinde malzeme olarak çocukluğumuzun unutulmazlarından oyun hamuru tercih etmiş olması. Daha önce üç boyutlu çalışmalarda görmeye alışık olduğumuz oyun hamuru, Kösemen’in eserlerinde boyut özelliğini yitirip sadece renk özelliği ile karşımıza çıkıyor. 26 Nisan’a kadar devam edecek ‘Volume 1’  üzerine konuştuğumuz Kösemen, hayatı bir oyun gibi gördüğünü, sanatın bu oyun için uçsuz bucaksız bir alan sağladığını ve kendini bu alanda olabildiğince özgür bırakarak oyunun tadını çıkardığını söylüyor.

 

 

Bu fikir, kendime “boya kullanmadan hangi malzeme ile resim yapabilirim?” sorusunu sormamla başladı. Ben heykel kökenliyim. Oyun hamuru, yapacağımız figüratif heykellerin küçük boyutlu maketlerini hazırlamak için kullandığımız bir malzemeydi ve her zaman elimin atında bulunuyordu. Kendime sormuş olduğum soruya en iyi cevabı veren malzeme olduğu için tercihim oyun hamurundan yana oldu.

 

 

Malzemenin beni tematik ya da teknik olarak kısıtladığı herhangi bir nokta yok. Aksine oyun hamuru o kadar rahat ve elastik bir malzeme ki sizi her kullandığınızda şaşırtabiliyor. Malzemenin uygulama esnasında direnmiyor olması ve hâkimiyetinin kolay olması sanatçı için inanılmaz bir avantaj. En önemlisi zamandan tasarruf ediyorsunuz ki günümüzde zamanı iyi kullanmak her şeyden önemli.

 

 

Resimleri genellikle yine kendi çektiğim fotoğraflardan oluşturuyorum. Günlük yaşamda binlerce kez gördüğümüz ve artık alışkanlıktan dolayı hiç dikkat etmediğimiz ya da umursamadığımız kareleri resmetmeye, insanları en sıradan halleri ile işlemeye çalışıyorum.

 

 

 

Aslında böyle bir zamanlamanın özel bir nedeni yok. Bu sergi benim oyun hamuru ile oluşan eserlerle yapmış olduğum ilk sergi ve bunun Türkiye’de olmasını istedim. Sonuçta eğitimimi her ne kadar yurtdışında tamamlamış olsam da temel sanat eğitimimi Türkiye’de aldım. Sanatçının olgunlaşması ve yaptığı işlerin de aynı olgunluğa ulaşması önemli; Türkiyeli izleyici karşısına biraz daha olgun işlerle çıkmayı istedim.