Yeni Ahit'in sıkça işlenen konusu "İsa'nın Son Yemeği"ni, Erken Hollanda resminin önemli isimlerinden Dieric Bouts da yorumlamıştıYASEMİN BAY - SELAY SARI

Aslen Haarlemli olan ve 1415 – 1475 tarihleri arasında yaşayan Dieric Bouts yaklaşık 1444 yılında Leuven şehrine yerleşti. Sanatçıya 1464’te Leuven’deki St. Peter Kilisesi’nin Kutsal Ayin Birliği bir mihrap resmi ısmarladı. Hollanda pano resminde ender görülen bir konu olan “Son Yemek”i yorumlayan sanatçı, tabloda sahneyi yani İsa’nın okunmuş ekmeğin kendi bedeni olduğunu açıkladığı anı ortadaki panoya oturtmuş. Uzmanlar, Bouts'un eserinin Hollanda pano resminde Son Yemek'in işlendiği ilk çalışma olduğunu düşünmektedir.

12 havari odayı kaplayan kare bir masanın etrafında dimdik ayaktadır. Leonardo da Vinci’nin ünlü tablosu “Son Yemek”i akıllara getiren bu tablo ile da Vinci’nin eseri arasında sadece konu benzerliği olduğunu da belirtelim. Ayrıca Bouts'un "Son Yemek"indeki sofra yerleşimi, konunun klasik işlenişlerine karşıt olarak İsa'yı, okunmuş ekmeği sunan bir rahip kişiliğine oturtmaktadır. Bu da genelde Yahuda'nın ihanetine ya da İsa'nın Havari Yahya'yı teskin edişine odaklanan klasik okumaya karşı bir betimleme şeklidir.

Panonun yan kanatlarındaki sahneler, Eski Ahit’e aittir: (Soldan saat yönünde) Hz. İbrahim ile Melkisedek'in karşılaşması, Kudret Helvası'nın (manna) toplanması, Hamursuz Bayramı, Hz. İlyas çölde. Ahşap üzerine yağlı boya olan eser (185x284 cm) halen Belçika, Leuven’deki Saint Peter Kilisesi’nde görülebilir.