SELAY SARI

 

Makam müziği ile funk ve disko öğelerini birleştirerek yarattığı sound'uyla tanınan, 'Sultan-ı Yegâh', 'Mihrimah' ve 'Sa'd-abad' gibi parçaların bestecisi Ergüder Yoldaş dün sabaha karşı 03.20'de hayatını kaybetti. 77 yaşındaki Yoldaş, Türkçe popa yaptığı taklit edilemez katkının yanı sıra, son 25 senedeki münzevi hayatıyla da sık sık gündeme gelmişti.

 

1939 yılında İzmir'de doğan Yoldaş, İzmir İnönü Lisesi ve Ankara Devlet Konservatuvarı'ndan mezun olduktan sonra kurucusu ve şefi olduğu Halikarnas Altılısı grubuyla 1963 yılında profesyonel müzik hayatına başladı. Daha sonra Ergüder Yoldaş Orkestrası adını alan toplulukla 'Anadolu Rüzgarı - Aynalar' ve 'Geçti Dost Kervanı - Kambur Felek' 45'liklerini çıkardı. Aslında piyasadan ilk kez 1970'de çekildi; Kongo'nun Kinşasa şehrine giderek altı ay boyunca bir orkestranın şefi olarak piyano çaldı.

 

 

Türkiye'ye döndükten sonra 1976 yılında öğrencisi Nur Yoldaş ile ikinci evliliğini yaptı, bu evlilik Türkçe pop müziğinin en önemli ve farklı albümlerinden ikisini ortaya çıkardı. Oldukça güçlü bir ses, çok iyi bir teknik (ki sanatçının ifadesine göre bu teknik Ergüder Yoldaş sayesinde oluşmuştu) ve geniş bir ses aralığına sahip olan Nur Yoldaş'ın yorumuyla, Attila İlhan'dan Nedim'e, farklı dönemlerden şairlerin eserlerini bestelediği 'Sultan-ı Yegâh' (1981) albümünü yayınladı. Yoldaş, özellikle inziva döneminde verdiği az sayıda röportajda Batı kültürüne karşı ağır eleştirilerde bulunsa da, albüm makam bestelerin funk, disko ve soul ritim ve düzenlemeleriyle birleşimiydi. Ortaya çıkan sonuç Anadolu rock denemelerinden çok farklıydı. Albüm ticari açıdan başarılı olmanın yanı sıra müzik otoritelerinin de beğenisini kazandı, ancak bu popülerlik bir Attila İlhan şiiri bestesi olan 'Sultan-ı Yegâh'a TRT Müzik Dairesi Başkanlığı tarafından gerekçe gösterilmeden yasak getirilmesini engelleyemedi. Yoldaş çifti, ikinci ve son albümleri 'Elde Var Hüzün'ü 1984 yılında yayınladı. İlk albümün devamı niteliğindeki, bu kez Attila İlhan'ın yanı sıra Nev'i ve Cahit Sıtkı Tarancı şiirlerinin bestelendiği 'Elde Var Hüzün', beğenilmesine rağmen satış olarak 'Sultan-ı Yegâh' mertebesine erişmedi. Ancak bunun bir önemi yoktu, zira Yoldaş çiftinin açıklamalarına göre ilk albümden de onlara büyük bir kazanç kalmamıştı.

 

 

Geçim zorluğu çeken çift ayrıldı, Nur Yoldaş oğulları Devrim ile İzmir'e yerleşti. Ergüder Yoldaş ise '80'lerin sonunda Büyükada'ya göçtü. Dönemin Adalar Belediye Başkanı Recep Koç ve '70'lerde bazı Avrupa projelerinde birlikte çalıştığı Ayla Algan'ın desteğiyle yaşamaya başladı. Bir noktada tüm yardımları reddederek orman içinde bir kulübede hayatını sürdürmeye başladı. Bu sırada Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi'ne yatırıldı, ancak beş gün içinde hiçbir psikolojik sorunu olmadığı, tamamen bilinçli olarak seçtiği şartlarda yaşadığı teşhisiyle taburcu edildi. 1994 yılında Milliyet gazetesinden Nazım Alpman'a verdiği söyleşide, "İş bulmak istiyorum," diyordu.

 

 

Haberden birkaç ay sonra Dr. Muzaffer Kuşhan tarafından ikna edilerek Kuşhan'ın Polonezköy'deki tedavi merkezinde hastalara piyano çalmaya başladı, ancak bu işe bir ay dayanabildi. Öğrencisi İlknur Açıkel'in 2002 yılında yayınlanan 'Nü' albümünde besteleri bulunan Yoldaş, bu dönemde Açıkel ile birlikte çeşitli konserler de verdi. Yoldaş, daha sonra kızkardeşi Ayça Tenim'in İzmir Balçova'daki evine taşındı. Son yıllarında KOAH ve Alzheimer'a karşı mücadele veren besteci, 8 Ocak tarihinde zatürre teşhisiyle yoğun bakıma alınmıştı.

 

Ergüder Yoldaş, hem münzevi yaşamı, hem de adeta patenti kendisinde olan müzik tarzıyla, 20. yüzyıl Türkiye müziğinin hak ettiği ilgiyi göremeyen en önemli isimlerinden biriydi.

 

 

Nur Yoldaş, Twitter hesabından, "Bana eşi ve öğrencisi olmam onurunu yaşatan, oğlumun babası ve torunum Ergüder’in dedesi, kompozitör Ergüder Yoldaş’ı kaybettik çok üzgünüz," paylaşımını yaptı. Yoldaş'ın son yolculuğuna İzmir'de uğurlanacağı öğrenilirken, cenazenin hangi tarihte kaldırılacağı henüz belli değil.