Şiir eleştirmeni Necmiye Alpay, düzyazı eserleri daha çok öne çıkan Ahmet Hamdi Tanpınar'ın şiirlerini değerlendiriyor: "Fransız edebiyatından etkilendi, Türk edebiyatına eşik atlattı"
YASEMİN BAY

Bugün, Türk edebiyatının en büyük kalemlerinden biri olan Ahmet Hamdi Tanpınar'ın ölümünün 51. yıldönümü. 24 Ocak 1962'de vefat eden ve üstadı Yahya Kemal'in yanı başına, Rumelihisarı'na defnedilen Tanpınar'ın mezar taşında çok sevilen "Ne İçindeyim Zamanın" şiirinin iki mısrası yer alır: "Ne içindeyim zamanın / Ne de büsbütün dışında."

İlk şiir kitabını 60 yaşında yayımlayan Ahmet Hamdi Tanpınar'ın şiirini, şiir eleştirmeni Necmiye Alpay şu sözlerle anlatıyor: "Tanpınar'ın alabildiğine yoğun bir biçimde Fransız edebiyatının ve edebiyat düşüncesinin etkisinde kaldığı ve gerek düzyazılarında gerekse şiirlerinde hatırı sayılır miktarda ‘yeniden yazma’ örneklerinin bulunduğu biliniyor. Erdoğan Alkan’ın 'Şiir Sanatı' adlı çalışmasında Tanpınar’ın bu yönüne ayrılmış ve ayrıntılı örneklerle donatılmış uzunca bir bölüm vardır. Peki, bu etkilenme bir öykünme düzeyinde olmayıp ya da kalmayıp, belirli bir birikime ulaştıktan sonra bütün olgunluğuyla Tanpınar’ın kendisi kadar bütün bir edebiyata eşik atlatan başlıca dayanaklardan biri olmamış mıdır? Başta 'XX. Asır Türk Edebiyatı Tarihi' olmak üzere poetik yazılarının da tanıklık ettiği üzere, olmuştur bence. Tanpınar’ın şiiri de bir hesaplaşmanın şiiridir."

Alpay yazarın ilk şiir kitabını yayımlamak için 60 yaşına kadar beklemesinin nedenini ise şöyle açıklıyor: "Yahya Kemal’i, Ahmet Hâşim’i de düşündüğümüzde, 20. YY.'ın başlarında şairlerin kitap çıkarmak konusunda acele etmemeleri Tanpınar’a özgü bir durum gibi görünmüyor. Düzyazı alanında karşılaştırmada ölçüt olabilecek yazarlar aynı derecede güçlü görünmemiş olabilir, ama şiir açısından, önceki büyükleri örnek almıştır."

Öte yandan Alpay, şairin mezar taşında yer alan "Ne İçindeyim Zamanın" adlı ünlü şiirine dair "Bu dizeleri ana rahminde geçen sürenin toplumsal zamandan sayılmamasına gönderme olarak yorumlayan bir yazı hatırlıyorum: M. Kayahan Özgül'ün 'Neredesin Tanpınar?' başlıklı yazısı. Tanpınar’ın zaman takıntısı da düşünüldüğünde, o iki dize gayet anlaşılır ve isabetli bir seçim gibi görünüyor," diyor.