Burundi, 1992. On yaşındaki Gabriel, Bujumbura’da daha çok yabancıların yaşadığı huzurlu bir mahallede Fransız babası, Ruandalı annesi ve kız kardeşi Ana ile mutlu bir çocukluk geçirmektedir. Fakat birlikte mango ağaçlarına “daldığı” arkadaşları, evlerinin bulunduğu çıkmaz sokakta yaşayan yetmiş iki milletten komşuları ve aheste okul günlerinden ibaret olan hayatı, henüz aklının ermediği siyasetin, etnik ayrılıkların ve şiddetin yıkıcı etkilerinden bağışık değildir.

Tarihin girdabından kaçamayan bir çocuğun masumiyetini yitiriş hikâyesi olarak da okunabilecek roman, Ruanda’da ve Orta Afrika’nın küçük ülkesi Burundi’de yaşanan soykırımı odak noktasına oturturken, böyle büyük trajedilerin suçsuz insanların elinden yalnızca sevdiklerini değil, geçmişlerini ve hatıralarını da alıp götürebileceğini çarpıcı bir dille anlatıyor.

"Soykırım tıpkı bir petrol sızıntısı gibiydi, içinden boğulmadan çıkanlar hayatları boyunca

katrana bulanmış oluyordu."