GÜLDEN ÖKTEM

 

2016 Haldun Taner Öykü Ödülü'nü 'Muhtelif Evhamlar Kitabı' ile kazanan Ömür İklim Demir, öykülerinde evham diye tanımlanan korkuların, yalnızlıkların, bekleyişlerin, geçmişin, özlemlerin, hayal kırıklıklarının, tesadüflerin, ölümlerin, çocukluğun ve büyümenin endişelerini, arayışlarını anlatıyor. 'Bunun Adına Küre Derler' adlı öyküsüyle 2015 GİO Ödülleri'ne de değer görülen Demir sorularımızı yanıtladı...

 

 

Saygın edebiyat ödüllerinin daha fazla okura ulaşmayı sağladığına inanıyorum. Haldun Taner Öykü Ödülü'ne de bu sebeple başvurmaya karar verdim.

 

 

Çok önemli, çok saygın bir ödül. O nedenle de yazmayı planladığım ikinci kitapta, ister istemez üzerimde tatlı bir baskı oluşturacağını düşünüyorum. Umarım ikinci kitabımda da bu ödülün hakkını bir şekilde verebilirim. 'Muhtelif Evhamlar Kitabı'nı böylesi değerli bir ödüle değer gördükleri için teşekkür ediyorum.

 

 

Hicvediyor muyum emin değilim. Sanırım daha çok, dünyayı kendi meşrebimce anlatmaya çalışıyorum. Modern hayat ve teknoloji tarafından çoktan zehirlenmiş biri olduğum için de anlattığım çoğu hikâye, şehir hayatıyla ve de ona teğet geçen diğer hayatlarla ilgili oluyor.

 

 

Elbette... İlk başta kitaptaki öykülerden birinin adını kullanacaktım ama sonra bir öyküyü lokomotif gibi konumlandırmak istemedim, onun yerine bir çatı isim belirlemeye karar verdim. Aklıma gelen isimleri arkadaşlarım arasında oylamaya sundum, en çok oyu 'Muhtelif Evhamlar Kitabı' aldı.

 

 

Öykü yazmaya günlük tutmakla başladım diyebilirim.

 

 

Herhangi bir dezavantajı olduğunu düşünmüyorum. Tam tersine, avukatlık ve reklam yazarlığı vesilesiyle, çoğu insanın hayatı boyunca hiç karşılaşma ihtimalinin bulunmadığı ilginç dünyalarla girip çıktım. Her biri bir başka cümlemde iz bıraktı.

 

 

Hayatın rutin akışını bozdukları için tesadüfleri seviyorum, diğer türlüsü çok sıkıcı olurdu.

 

 

 

Bana göre türlerin çok da önemi yok; asıl olan hikâyedir. Şu sıralar bir roman üzerinde çalışıyorum mesela, sonrası için de toparlamak istediğim bazı öykülerim var.

 

 

Sorumluluk ifadesi çok da doğru olmadı aslında; çünkü herhangi bir sorumluluk duygusuyla yazmıyorum. Ulvî amaçlarım yok. Edebî anlamda tek isteğim, bugünden sonra da aynı -hatta daha üstün- nitelikte yeni eserler sunabilmek. Öykü yazmaya gelecek olursam, sadece yazarken zamanımı boşa harcamadığımı hissediyorum, iyi geliyor. Benim illüzyonum, avuntum, hayata karşı iyi-kötü direnme yöntemim de bu işte.