Melisa Vardal

Bazı hayatlar bilinmelidir, bilinmelidir ki umut olsun insanlığa, bilinmelidir ki hayatın her şeye rağmen mücadeleye değer olduğu unutulmasın… Rosa’nın hikâyesi de öyle. Onun hayatı, inadı ve kararlılığı dünden bugüne mücadeleye bırakılan bir miras… Sınıf mücadelesinin öncü isimlerinden Rosa Luxemburg’un hayatı Türkiye’de ilk kez sahnelendi. Yüksel Aymaz’ın yazıp yönettiği, Haris Simyonidis’in Rosa’yı canlandırdığı oyunda Eray Karadeniz ve Deniz Eylem Çubuk toplam 22 farklı karaktere can veriyor. Oyuncuların dışında sahnede önemli bir isim daha var; Aycan Bilginer… Kontrbasıyla oyuna başka bir ruh getiren Bilginer oyun boyunca Rosa’nın hayatından sunulan kesitlerin nabzını belirliyor. Aymaz’ın bu tercihi oyunu başka bir noktaya taşıyor.

Rosa’nın yaşamını kaleme almanın ve yönetmenin kendisi için bir onur olduğunu söyleyen Aymaz, yıllardır istediği ve üzerinde dönem dönem çalıştığı bu projenin temellerini “Sol Sahne”yi kurarak atıyor. İlhamını Margarethe von Trotta’nın “Rosa Luxemburg”undan aldığını söyleyen Aymaz, Rosa’nın devrimci duruşunun ve dünya barışı için hayatına mâl olan düşüncelerini paylaşma cesaretinin de etkili olduğunu vurguluyor. Tarihteki önemli figürleri sahneye taşımak zordur fakat oyuncuların metne dair heyecanları, Aymaz’ın kararlılığı ve Bilginer’in sihirli notaları bu zorluğu kırıyor. Aymaz ise bu konudaki fikirlerini “Zorluğu elbette oldu günümüzde hâlâ baskı, zulüm ve savaş var. Oyunun bir handikabı yok çünkü 100 yıl önce söylenenler geçerliliğini koruyor” sözleriyle ifade ediyor. 

Rosa döneminin en önemli isimlerindendi ve Almanya’da sınıf mücadelesinin içinde inatçı duruşuyla tanınırdı, Nazilerin paramiliter öncülleri tarafından katledildi. Cansız bedeni bile bulunamayan Rosa uğradığı faşizme inat yaşıyor. “Vardım, Varım, Var olacağım!” demişti Rosa, yine haklı çıktı...