Sanatçının öğrencilik yıllarından günümüze kadar geçen sürede ürettiği, bir bölümü daha önce hiç sergilenmemiş eserlerden oluşan serginin çıkış noktasını, Saray’ın çocukluğunda önemli bir yer tutan Ankara’yla kurduğu karmaşık ilişki oluşturuyor.

 

“Soluduğum Pas” Çağrı Saray’ın kendi hafızasının yanı sıra kentin, kentli olmanın ve millî tarih anlatısının hafızasını irdeliyor, son derece tanıdık imgeler eşliğinde: “Kişisel belleğimde biriktirdiğim, sakladığım durumları, süreçleri tanıdık imgelerle bir araya getirdiğim bir sergi bu. Bu imgeler toplum olarak hepimizin aklına kazınmış imgeler. Benim ürettiğim işler ve yaptığım sergilerde kişisel olanın toplumsal olana tekabül etmesi elbette kişisel bir tercih.” diyor ve ekliyor: “İzleyicinin bu imgeler arasında kurduğu çoklu ilişkiler önemli. ‘Soluduğum Pas’ sergisi özelinde bu imgeler okunması oldukça açık imgeler ve hepsi birbiriyle doğrudan ilişkili ve tümü belli bir zaman aralığına işaret ediyor. Bu zaman aralığında aslında belli bir dizgesellik mevcut, bu bağlamda sergi mekânına girdiğinizde bir bütünün parçalarıyla karşılaşacaksınız.”

 

 

Peki, tüm bu bellek dehlizinde Ankara nerede? Ankara serginin bireysel ve toplumsal fonunu oluşturuyor: “Bu sergideki bir diğer önemli detay da babamın bir tarihçi olmasından dolayı çocukluğumda Ankara’ya yaptığımız sayısız seyahat esnasında uğradığımız Atatürk Araştırma Merkezi, Türk Dil Kurumu ve TBMM gibi gri ve biraz da soğuk Ankara bürokrasisini hissettiğim devlet kurumlarında zamanımın geçmiş olması. Bu sanırım serginin genel atmosferini oluşturuyor. Bu yüzden sergideki bu kente dair tüm izler ve Ankara-İstanbul arasındaki gidiş-gelişler aslında benim çocukluk yıllarıma dayanıyor. Bu yüzden babamla benim yan yana olduğum bir kurgu var sergide, onun daktilosunun Tipp-Ex’iyle başlıyor sergi.”

 

 Çağrı Saray sergilerinde anlatıyı ve kurguyu önemsediğini ancak bunun kapalı değil aksine esnek ve izleyenin okuyabileceği, yorumlayabileceği bir anlatı olduğundan söz ediyor: “Siz izleyici olarak bu hikâyenin içinde dolaşıp işler arasındaki ilişki ağlarını keşfetmeye çalışırsınız. Bu yönüyle kuşkusuz sergi bir deneyim alanı. Belleğimizde de hatırladığımız imgeler her zaman hareket halindedir, formları-imajları sürekli devinim içerisindedir, ben de sergi kurgusunu yaparken bu salınımın izleyicide de gerçekleşmesine özen gösterdim. Son kertede herkes birer izleyici olarak kendi deneyimiyle mekândan ayrılacak.”

 

“Soluduğum Pas”, 22 Ekim’e kadar Belm’art Space’te izlenebilir.