Bir karşı kültürün New York’un merkezinden dünyaya meydan okuduğu yer. Sir Arthur C. Clarke’tan Leonard Cohen’e, Bob Dylan’dan Stanley Kubrick’e, Arthur Miller’dan Joni Mitchell’a, Dee Dee Ramone’dan Larry Rivers’a, Dylan Thomas’tan Mark Twain’e, Tennessee Williams’tan Patti Smith’e ve Janis Joplin’e sayısız ismin yolu Chelsea Hotel’den geçti.

Bir çeşit hazine avı

Patti Smith’in ünlü eseri “Çoluk Çocuk” onu hem insan hem de sanatçı olarak inşa eden zamanları anlatırken mekân çoğunlukla Chelsea Hotel’di. Zamanın tanığı olan bu tarihi yapı uzun süredir tadilattaydı. Geçtiğimiz bahar ayında kapılarını yeniden açan otelde konaklayan birçoğu unutulmuş sanatçılar Martin Scorsese’nin yapımcılığını üstlendiği “Dreaming Walls: Inside the Chelsea Hotel” belgeselinde uzun bir süre sonra hatırlanmanın ve hatırlamanın tuhaflığını yaşadı. Belgeselin yönetmenliğini Maya Duverdier ve Amélie van Elmbt yapıyor. “Çoluk Çocuk” bu belgeselin de gizli kahramanı. Duverdier bundan 10 yıl önce arkadaşı van Elmbt’e kitabı hediye etmiş. İkili yıllar sonra bir film gösterimi için otelin yakınlarında olduklarını fark ediyorlar. Otele girip baktıklarında da henüz çekmedikleri filmi izlemeye başladıklarının ayrımına varıyorlar. Amélie van Elmbt’in “Biraz hazine avı gibiydi” diye tanımladığı çekim sürecinde orada yaşamış olan pek çok isimden anılar ve görüntüler akmış ikiliye. “Düzenlemenin son aylarında hâlâ bazı görüntüler aldık. Sanki bir yapbozla oynuyormuşsunuz ama son resmi bilmiyormuşsunuz gibiydi” diye anlatıyor Amélie van Elmbt. Belgesel, bugünlerde lüks bir mekâna dönüştürülen Chelsea Hotel’in ruhunu yitirmediği zamanları yakalarken aynı zamanda sayısız ünlü ismin gölgesinde kalan New Yorklu sanatçıların izini sürüyor. KÜLTÜR SANAT SERVİSİ