Coşkun,ülkemizi Çukarca’da yaşadığı deneyimler sonucu farklı bir bakış açısıyla ele alıyor. Romanında,  genç ve idealist bir kaymakamın, ismi terör ile ilişkilendirilen bir ilçeye atanmasıyla başlayan süreci ve başından geçen durumları kendi gözünden anlatıyor. Belki de tüm doğru bildiğimiz yanlışlar Coşkun'un deneyimleri sonucu kaleme aldığı metinlerde aklanıyor. 

“Dağların yüksek, göğün yakın, Ankara’nın uzak olduğu; herkesin, hemen hemen aynı duygularla üzülüp, aynı duygularla sevindiği ve bu duyguları başka yerlerde yaşayanların hiç ama hiç bilmediği, onlar bilmediği için buradakilerin kendilerini yalnız, yalıtılmış, belki terk edilmiş hissettiği bu yerde umudun, umutsuzluğun başka başka nedenlerle oluştuğu, birbirinin ıssızlığına muhtaç bu insanların, kerhen yaşarken yanan iki odun gibi birbirine yaslanması, tuhaf bir dram, tuhaf bir hikaye oluşturuyordu.”