Balık Nefesindeki öyküler, insanın en savunmasız, en ürkek ama aynı zamanda en cesur halinden hız alıyor; yalnızlık halinden. Öykü kişileri en çok köşeye sıkıştıkları zaman parlamaya başlıyor, en çok yere düştükleri, kaybettikleri zaman ileriye atılıyorlar. Nil Sakman'ın yazısı, coğrafya, din, dil, cinsel kimlik tanımadan akıyor, insanın içindeki yalnızlık cevherinden yola çıktığı için de, hiç kuşkusuz, evrensel bir hoşgörü tablosuna dönüşüyor. Her iyi öykü kitabında olduğu gibi, dünyamız için kısa, önemsiz bir an, diyelim bir soluk alma anı, öyküde çağlamaya başlıyor. Öykü okurunun dikkatine.