İhsan Dindar - İstanbul

En baştan, sizin sanatsal yolculuğunuzdan başlamak istiyorum. Bu yolculuk nasıl başladı?

Benim sanatsal yolculuğu klasik müzikle çok bağlantılı bir şekilde başladı. Babam, üniversitede pedagoji hocasıydı. Ama aynı zamanda bir stüdyosu da vardı ve burada sadece klasik müzik dinlerdi. Ben de sürekli olarak onun yanına gider ve burada resim yapardım. Tabii o zamanlar bu müziği pek sevdiğim de söylenemezdi.

Neden sevmiyordunuz peki?

Bilirsiniz, o zamanlar dünyaya başka şekilde baktığınız bir dönem oluyor. Sonrasında işler değişti tabii. Özünde sanatçı olmak için doğduğumu düşünüyorum. Sanat yolculuğum için her şeyimi bu uğurda adadığımı ifade edebilirim.

Fotoğraf: Özge Balkan

Ailenizin bu seçiminize yaklaşımı nasıl oldu?

Her daim desteklediler. Elbette şöyle bir kaygıları da vardı; “Keşke daha garanti bir işin olsaydı”. Ama benim tutkumun da ne denli güçlü olduğunun da farkındalardı. Bu yüzden de her zaman yanımda oldular. Bu benim için bir kariyer değil bir yolculuk. Bir adanmışlığın hikâyesi bu.

Röportaj öncesi sosyal medyanızdaki paylaşımlarınıza göz atma fırsatım oldu. Dediğiniz gibi klasik müzikle içi içe bir resim tavrınız var. Borusan Filarmoni’nin şefi Sascha Goetzel’in 10. Yıl Konseri’nde de bu minvalde bir performansınız oldu. Bu fikir ortaya nasıl çıktı?

Bu projenin gerçekleşmesi bir çeşit mucize gibiydi. Ama ben zaten hayatın temelinin bu mucizeler olduğunu inancını taşıyan biriyim. Sanat yolculuğuma çıktığımda kendim için bir “yapılacaklar listesi” oluşturmuştum. Bu yaptığım proje de o liste içinde yer alan maddelerden biriydi. Resim sanatı bu yaratıcılık sürecinde beni özgürleştiren bir şey. Bu durum bence izleyici için de geçerli. Bu düşünceler çerçevesinde günün birinde bir orkestranın performansı eşliğinde resim yapmanın hayalini kuruyordum. Bugün görüyoruz ki bu hayalim gerçekleşiyor. Üstelik Bolero eşliğinde.

Bu yaptığınızın benzeri bir çalışma daha önce gerçekleştirilmiş mi? Araştırma fırsatınız oldu mu?

Dürüst olmam gerekirse ben hiç rastlamadım. Belki de vardır bilemiyorum. Ama ben klasik müzikle resmin aynı anda gerçekleştiği bir performansa denk gelmedim. Başka müzik türleriyle bu tip işbirliklerinin yapıldığına şahit oldum ama klasik müzik için bu geçerli değil.

Fotoğraf: Özge Balkan

Bu projede yola çıkarken nelerden ilham aldınız?

Birçok şeyden… Sınırsız bir dünya hayalinden. Yeni bir dünya yaratma hayalimizden. Bu projeyle dünyanın tümüne barışın hakim olması için de bir çağrıda bulunmuş olmak istiyorum.

Peki bu çalışmanın sonunda izleyicide nasıl bir izlenim oluşmasını istersiniz?

Benim için önemli olan o an için güzelliğin paylaşılması.