Batı dünyasının yoğun yerleşim merkezlerinde insanoğlunun eşleşmesi neredeyse imkansız hale gelmiştir. Neoliberal modernitenin deregülasyon çabaları, 21.ci yüzyılda artık evlilik kurumunu da etkisi altına almış, büyük ve küçük aşklar için bulunabilecek eşlerin sayısı iyice artmıştır. 

 

Son ütopyamız olan AŞK sarhoşluğu (RAUSCH), sıkı bir pazar kavgasına dönüşmüştür. Ve asıl iş, aşkı bulduğumuzda başlar: İlişkinin devamı üzerine, kendimiz üzerinde çalışmak zorundayızdır.

 

Güvenlikli alanlarımızı ortadan kaldıran, yaşama anlam ve derinlik katan duyguların baştan çıkarıcılığını hangi alanlarda yaşayabiliyoruz şu günlerde? Kontrolü elden bırakmak, sınırlarımızı açmak gibi gizli özlemlerimizi artık sadece tüketimin, çalışma hayatının ya da borsanın bize sunduğu (imkanlarla) mutluluklarla mı yaşayabiliyoruz sadece?